حال که باز مسئولین در کوتاه کردن دست واسطه ها از بازار برنج برای کنترل قیمت آن ناتوان مانده اند و اقدام به واردات گسترده برنج خارجی بی کیفیت کرده اند؛کشاورز می ماند و دلالان و روزهای سختی که در پیش است.

ندای گیلان:الیاس بشری/در حالیکه شرایط آب و هوایی،تهدیدادت آفات و مهاجمانی چون سنبل آبی و.. باعث شد تا میزان برداشت امسال شالی کشاورزان از مزارع به شکل چشم گیری کاهش پیدا کند و از طرفی شاهد افزایش روزافزون هزینه های کاشت،داشت و برداشت این محصول استراتژیک شمال کشور بودیم؛حالا دولت به بهانه ی تنظیم بازار عزم خود را جزم کرده تا دست به واردات گسترده برنج خارجی بزند.

وارداتی که به بهانه ی تنظیم بازار و رساندن یکی از محصولات کشاورزی با ارزش غذایی بسیار بالا به سفره مردم ایران انجام می شود اما تبعات آن تنها دامن کشاورز را می گیرد و باز هم این قشر زحمت کش باید چهره ی آفتاب سوخته ی خود را با سیلی سرخ کند.

کشاورزی که پس از یک سال پر زحمت  مشغول درو می شود  و با امید پرداخت بدهی هایی که در مراحل کاشت و داشت برایش برجا مانده و نگران از گذران زندگی در ماه های آینده.در نهایت محصول خود را پس از پرداخت هزینه های سنگین کمابین ها و کارخانه های برنجکوبی،اگر شکسته و رنگی نشود برای فروش آمده می کند.

اما خبری از مشتری نیست!درحالیکه برنج در شهرهای دیگر با تقاضای بسیار خوبی مواجه است کشاورز برنجکار قادر به فروش برنج خود نیست. زیرا دلالان محترم نبض بازار را در اختیار دارند و با کنترل عرضه، باعث افزایش ناگهانی تقاضا و وارد کردن شوک به بازار می شوند که در نتیجه ی آن افزایش بیش از اندازه و غیرمعقول قیمت برنج رخ می دهد.

نکته ی که عزیزان تصمیم گیر به آن توجه نمی کنند حذف واسطه و کوتاه کردن دست دلالان بازار برنج از عرضه ی این محصول استراتژیک است.دلالانی که سوار بر شیب های افزایشی و کاهشی بازار، از طرفی سفره های بسیاری از ایرانیان را از چلو خالی می کنند و از طرفی دیگر با ناز و غمزه برای کشاورزان و خرید دسترنج  آن ها به کمترین قیمت ،موجبات خالی شدن سفره این قشر زحمت کش (از همه چز) را فراهم می آورند.

این حقیقت همیشه از نگاه مسئولین پنهان مانده است که برنجکاران به دلیل داشتن زمین های خرده مالکی و کم حاصل شده از سال های متمادی کشت،تک محصولی هستند و اقتصاد خانوار آنها شدیداً به فروش این محصول بستگی دارد.و به دلیل ناچیز بودن تولید برنج هر خانوار و نبود تعاونی و اتحادیه  کارآمد ،توانایی بازاریابی و فروش محصول خود با قیمت  مناسب را ندارند.

حال که باز مسئولین در کوتاه کردن دست واسطه ها از بازار برنج برای کنترل قیمت آن ناتوان مانده اند و اقدام به واردات گسترده برنج خارجی بی کیفیت کرده اند؛کشاورز می ماند و دلالان و روزهای سختی که در پیش است.

از سویی دیگر وزارت جهاد کشاورزی قول داده بود در فصل تولید و عرضه برنج هیچ وارداتی صورت نگیرد؛که حسنی جوریابی نماینده ی رشت چند روز قبل از واردات 150 هزارتن برنج خارجی آن هم تنها از یک گمرگ خبر داد.

در حالیکه دولت می توانست به راحتی باخرید تضمینی و با قیمت مناسب این محصول هم سفره ی ایرانیان را از برنج خالی نگذارد و هم برنجکاران را از ظلم دلالان نجات دهد.

دلالانی که در فصل های کاشت محصول و در زمانی که کشاورزان در مضیقه مالی برای تامین هزینه های خود هستند با دسته های اسکناس سراغ کشاورزان می روند و با پرداخت مبالغی ناچیز ،برنج آن ها را پیش خرید یا به عبارتی گرو کشی می کنند.

شاید نیاز باشد از مسئولین بپرسیم به چه قیمت به اقتصاد بیمار کشاورزی ایران ضربه وارد می کنند و یادآوری کنیم که ایجاد شرایط دشوار برای  قشر ضعیف جامعه به بهانه ی تنظیم بازار و خاموش کردن صدای منتقدان اشتباه بزرگی است و با ادبیات عامیانه بگوییم:مسئول عزیز؛داری اشتباه میزنی داداش!