به گزارش‌‌‌‌‌ندای گیلان به نقل از خبرگزاری فارس، صد و دومین برنامه «سینماروایت» به فیلم سینمایی «اسنودن» اثر الیور استون، محصول 2016 سینمای آمریکا اختصاص داشت. فیلمی که در قالب یک فیلم کلاسیک و خوش ساخت به افشای محرمانه ترین اطلاعات سازمان CIA امریکا توسط اسنودن، مامور اسبق این سازمان می پرداخت.در این برنامه که با حضور سعید مستغاثی منتقد سینما و رسول شادمانی مجری – کارشناس برگزار گردید ابتدا جایگاه الیور استون در سینمای امریکا مورد بررسی قرار گرفت که مستغاثی در اینباره گفت: اگر چه این فیلمساز در ظاهر فیلمساز ضد سیستم امریکا به نظر می رسد اما در باطن یک فیلمساز کاملا دولتی و در خدمت سیستم این کشور است. این فیلمساز دارای یک نوع سینمای ژورنالیستی – دراماتیک است که سینمای منحصر بفردی محسوب می شود و شاید در سینمای غرب چنین فیلمسازی نداشته باشیم.این منتقد با بیان اینکه فیلم «اسنودن» فیلم کلاسیک و خوش ساختی است و اولیور استون این فیلم را بر اساس فیلم مستند «سیتی زن 4» ساخته است بیان داشت: صحنه های اول فیلم بر اساس همین مستند ساخته شده است. ضمن اینکه سعی شده فیلم وفادار به فیلم مستند «سیتی زن 4» باشد به طوری که قیافه های انتخاب شده برای فیلم خیلی شبیه به آدم های اصلی ماجرا هستند.در ادامه، شادمانی به طرح موضوع و اهمیت نمایش عمومی این قبیل فیلم ها همزمان با اکران جهانی آن در سینمای ایران که مستغاثی در اینباره گفت: من اگر مسئول اکران سینماها بودم حتما این فیلم را در سینماها نمایش می دادم. هر چند  نزدیک سی سال است که نمایش فیلم های خارجی در سینمای ایران مورد مناقشه بین تهیه کنندگان است و در حالی که عده ای موافق نمایش فیلم های خارجی هستند اما برخی از تهیه کنندگان که معمولا تولید کننده فیلم های ضعیف و غیراستاندارد هم هستند بر این باورند که اکران فیلم های خارجی، بازار فیلم های آنان را کساد می کند! البته فراموش نکنیم که فیلم های خوب خارجی مثل «رقصنده با گرگ»، «آخرین امپراطور» و «بودای کوچک» توانست بازار فیلم های داخلی را داغ کند. اما پرونده اکران فیلم های خارجی، مدتهاست که در کشور بسته شده است و به نظر می رسد که سینماهای کشور در اختیار عده ای است که اکران فیلم های خارجی، جای آنان را تنگ خواهد کرد!مستغاثی در ارتباط با ساخت فیلم هایی با محتوای «اسنودن» در سینمای امریکا اظهار داشت: معمولا در فیلم هایی مثل «اسنودن» به سیستم فاسد امریکا اشاره می شود اما در این نوع فیلم ها، همه سیستم از سوی فیلمساز زده نمی شود. ما خیلی از فیلم های امریکایی را می بینیم که درمورد پلیس و یا مامور سیای فاسد است اما این فساد در نهایت توسط خود سیستم اصلاح می شود. فیلم اسنودن هم در آخر فیلم بیان می شود که مساله شنودها و مباحث ایمیل ها توسط کنگره و اوباما برچیده شدند و بدین گونه نظام را سالم نشان می دهند!وی با بیان اینکه در فیلم اسنودن ما شاهد یک سری اطلاعات سوخته هستیم که  ارائه می شود افزود: باید توجه کنیم که این اطلاعات سوخته ما را گول نزند که مثلا امریکا چقدر فضای بازی دارد که فیلمساز می تواند این مسائل را بیان کند. چرا که معمولا واقعیت های امریکا هیچگاه در بوق رسانه ها قرار نمی گیرند و علتش این است که رسانه ها را همان سرمایه دارها اداره می کنند.  مستغاثی در پاسخ به این سوال که چرا در ایران کمتر شاهد ساخت فیلم های استرتژیک هستیم گفت: در امریکا 37 فیلم در مورد آبراهام لینکن ساخته می شود که حتی برخی از آنان هم تخیلی است مثل «لینکن بر علیه زامبی ها» و یا فیلم های متعددی که در مورد کِندی ساخته شده است، اما ما درکشور خودمان حتی یک فیلم در مورد رئیس جمهور تولید نکرده ایم. سینما در غرب و امریکا در جهت تقویت و تبلیغ بسط فرهنگ و ایدئولوژی کشور است اما در ایران برعکس است. البته از اول هم این طوری بوده است که می خواستند هویت و فرهنگ این ملت و مملکت را بزنند و به همین دلیل است که در ایران چنین فیلم هایی ساخته نمی شود مگر جرقه های محدود. انتهای پیام/