داریوش سعیدی؛امیر قلعه نویی با پیوستن به ملوان باری بزرگ را از دوش سرمربی استقلال برداشت. اینکه او بی تیم می ماند و در خانه فشار روانی بزرگی بود بر دوش پرویز مظلومی ، اینکه همیشه یک آلترناتیو قوی در خانه و بیکار مانده بود فشاری را روی سرمربی استقلال ایجاد می کرد که می توانست در صورت افتادن استقلال به چالش ، برایش مشکل ساز شود. اگرچه مظلومی برای امسال تیم خوبی بسته و خیلی زودتر از دیگر رقبا کارش را آغاز کرده است اما چون او در میان گزینه های محبوب این روزهای استقلال ، خیلی پایگاه هواداری ندارد و در جذب یکی از این ارکان قدرت هم ناکام مانده، در صورتی که تیمش در همان هفته های نخست به چالش بیفتد، ممکن است خیلی زود با واکنش هواداران روبرو شود. این اتفاقی بود که سال 86 برای تیم ناصر حجازی افتاد. حجازی به رغم همه محبوبیتی که داشت در بازگشت به استقلال به عنوان سرمربی از همان روزهای نخست منتقدان بسیاری داشت و وقتی از هفته دوم تا چهارم تیمش به بحران افتاد، دیگر نتوانست از پس این چالش بر بیاید. همان سال قلعه نویی به دلیل اختلاف با فدراسیون فوتبال صفایی، خانه نشین بود و تیمی نداشت و فارغ از همه شایعات دور از ذهنی که بر سر زبان ها بود، همان خانه نشینی این مربی بار روانی زیادی روی تیم ایجاد می کرد، اینکه او آلترناتیو تیم است.

اگرچه آن سال قلعه نویی با کاهش شدید محبوبیت بین هواداران استقلال مواجه بود. قلعه نویی با اشتباهش در ارسال لیست تیم به ای اف سی و تاخیر در این کار به امید جذب کرار جاسم، باعث شده بود تا ای اف سی، استقلال را از آسیا حذف کند و او که آبی ها را برای اولین بار قهرمان لیگ برتر کرده بود، به همین دلیل و به دلیل تنها گذاشتن تیم برای رفتن به تیم ملی با انتقادهای زیادی مواجه بود اما چند نتیجه ناکام، دوباره او را محبوب کرد. این همان ترسی است که خانه نشینی قلعه نویی می توانست برای مظلومی ایجاد کند.

قلعه نویی اما بعد از دو فصل ناکام با استقلال، برای امسال برنامه دیگری در سر داشت. او که خودش پی برده بود، با جنگ هایی که در دو سال گذشته در همه عرصه ها برای خود ایجاد کرده بود، تمرکزش را روی کار از دست داده و از یک مربی طراز اول به مربی معمولی بدل شده، بیشتر دنبال این بود تا به یک مربی بدون مشتری تبدیل نشود و برای همین هم بود که با قراردادی تقریبا معمولی در مقایسه با سال های قبلش راهی انزلی شد.

قلعه نویی اگرچه می دانست بیرون نشستنش می تواند شانسی بزرگ برای برگشتن به استقلال باشد اما قمار بزرگتری در سر داشت. او که می داند حالا دیگر تنها مدعی بی چون و چرای نیمکت استقلال نیست و حریفان محبوب تری مثل مجیدی و منصوریان دارد، قمار کرد تا با گرفتن یک نتیجه درخشان، دوباره محبوبیتش را بالا ببرد و به عنوان یک مربی موفق به میدان برگردد. او با استفاده از دستیاری جوان چون اکبر محمدی که دانش فنی بالایش را بسیاری می ستایند و به کار گرفتن او به جای دستیاران بی اثر سال های قبلش سعی دارد تا این ضعف علمی خود را هم بپوشاند و به فکر آغازی دوباره باشد.

هر چه هست اما تصمیم او به مقدار زیادی بار روانی را از روی مظلومی کم کرد و او راحت تر روی کارش تمرکز می کند، چون می داند با رفتن امیر برای یک فصل مدعی جدی برای نیمکتش ندارد. منصوریان و امیر تیم دارند، پورحیدری کنار دستش نشسته، فرهاد مجیدی هنوز خیلی زود است که به مربیگری استقلال فکر کند و آبی ها دنبال گزینه خارجی برو هم نیستند./خبرآنلاین