حماده رضایی گفت:معتقدم هدف واقعی زندگی ، شاد بودن هست و به نظرم هرچه بیشتر به خوشحالی دیگران توجه کنم ، احساس بهتری درونم ایجاد خواهد شد و این احساس به من قدرت می دهد تا قوی تربه سمت آرمان هایم حرکت کنم.

ندای گیلان-نوشین میربلوک: در بحبوحه روزمرگی و فراز و نشیب های زندگی و زمانی که ناامیدی و بی‌انگیزگی بر انسان مستولی می شود، دیدن پشتکار و تلاش خستگی ناپذیر افرادی که به رغم همه سختی ها و مشکلات سد های بزرگ جلوی روی خود را کنار زده اند و بر قله موفقیت ایستاده اند، حالتان را خوب می کند! حالا اگر این فرد موفق یک زن باشد که سختی های دوچندان را تحمل کرده تا بهترین خودش باشد موضوع کمی متفاوت تر است.

زنان موفق در جامعه ما کم نیستند که با وجود نگاه های بعضاً خوشایند راه خود را در پیش گرفته اند و حالا پرآوازه شده اند. در ندای گیلان قصد داریم هر هفته سراغ یکی از این زنان موفق برویم و به گفتگو با آنان بپردازیم.

میهمان این هفته ندای گیلان در شنبه ها با زنان موفق آموزگار آموزشگاه استثنایی است.

 

لطفا خودتون رو معرفی بفرمایید.

با سلام و احترام حضور تمامی مخاطبین گرانقدر.حماده رضایی فخر ، متولد ۱۳۵۸ رشت و کارشناس روانشناسی بالینی از دانشگاه آزاد اسلامی تنکابن هستم.

درچه زمینه ای فعالیت می کنید و چه طور به این حوزه علاقه مند شدید؟

آموزگار آموزشگاه استثنایی کوشیار سنگر با ۱۷ سال سابقه ی کار هستم.پدرم فرهنگی و مادرم پرستار بازنشسته ی استان گیلان می باشند و با اینکه تمام خانواده ام در کادر پزشکی بودند ، من راه پدرم را در پیش گرفتم و معلم شدم و به شغلم عشق می ورزم.
البته باید خاطر نشان کنم که معلم کودکان استثنایی(نیازهای ویژه) به دانش آموزانی که توانایی های خاصی دارند، به صورت فردی آموزش می دهد.
این معلمان برای آموزش معمولا آنها را بر مبنای تفاوت های ارتباطی، حسی، رفتاری، جسمانی و… طبقه بندی کرده و بر اساس آن برنامه ریزی آموزشی مرتبط را انجام می دهند.
کودکان و دانش‌آموزان با نیازهای ویژه (استثنایی) به ( نابینا، ناشنوا، ناتوان ذهنی، جسمی حرکتی، چند معلولیتی و اوتیسم) تقسیم می‌شوند.
آموزش به این افراد در مقایسه با همسالان آنها متفاوت تر است. این معلم بایستی گاها رفتارهای غیر متعارف را تحمل کرده و صبور باشد.

خاطره ای هست درطول دوران تدریس که دوست داشته باشید مطرح کنید؟

 

در سال ۱۳۹۱ به همراه همکاران با کمک اساتید بزرگوار در نخستین جشنواره ی درس پژوهی آموزش و پرورش استثنایی استان گیلان با موضوع ضرب ، مقام دوم گروهی استان را کسب نمودیم و سپس در سال ۱۳۹۴ در اقدام پژوهی با موضوع (تقویت مهارت های اجتماعی به دانش آموزان استثنایی) نفراول کشوری شدم .

با دل و جان به شغلم عشق می ورزم و دانش آموزانم را مانند تنها فرزندم دوست دارم.

 

مشوقی هم‌دراین زمینه و انتخاب شغلتون داشتید؟

خانواده ام به خصوص پدر و همسرم در انتخاب معلمی بسیار تاثیر گذار بودند و اگر پشتیبانی کل خانواده نبود به هیچ موفقیتی دست نمی یافتم .

 

با چه چالش ها ومشکلاتی دراین راه مواجه بودید؟

من آموزگار پایه سوم ابتدایی استثنایی هستم. نحوه آموزش و تدریس تفاوتهای فراوانی با مدارس عادی دارد. پاندمی کوید ۱۹ موجب این شد تا این تفاوتها بیشتر نمایان گردد. تدریس چهره به چهره با توجه به توانایی های مختلف هر دانش آموز جایش را به آموزش از راه دور و فضای مجازی داد. با این تفاوت که کار در مداس استثنایی دو چندان سخت است.

از این رو در دوران کرونا به تولید فیلم های آموزشی تفکیکی از تمامی دروس مربوطه خودم شدم ، شب و روزم را با پشتیبانی خانواده ، وقف این کار نمودم و اگر همکاری آن ها نبود از پس کارهایم بر نمی آمدم و در نهایت محتوای آموزشی تولیدی خودم را به دانش آموزانم با اهدای فلش به آنان اجرایی نمودم.

 

بعنوان یک بانوی موفق چه توصیه ای برای بانوان عزیز گیلانی دارید؟

من سخن مقام معظم رهبری را به عنوان توصیه برای بانوان عزیز استانی پیشنهاد می دهم ؛ ایشان بیان داشتند: فکر رشد زنان از لحاظ معنوی و اخلاقی، بایستی یک فکر رایج در میان خود زنان باشد. خود بانوان باید بیشتر به این مسأله بیندیشند. خود آنها به معارف، به معلومات، به مطالعه و به مسائل اساسی زندگی رو کنند

 

مشغول مطالعه چه کتابی هستید؟

از آنجاییکه من به عنوان یک آموزگار کودکان استثنایی همواره بایستی راهکارهای مناسب مواجهه با مشکلات احتمالی تدریس خود را داشته باشم ، برای چندمین بار در حال خواندن و مرور کتاب مرجع ( اختلالات طیف اتیسم، نوشته دکتر علی صمدی و پروفسور روی مک کانکی) هستم.

حرف اخر:

شاکر خداوند بزرگ هستم که تا اینجا به من کمک کرد تا بهترین خودم باشم و قدمی کوچک برای آرامش عزیزانم بر دارم و من معتقدم هدف واقعی زندگی ، شاد بودن هست و به نظرم هرچه بیشتر به خوشحالی دیگران توجه کنم ، احساس بهتری درونم ایجاد خواهد شد و این احساس به من قدرت می دهد تا قوی تربه سمت آرمان هایم حرکت کنم.
آرزوی من ایجاد یک مرکز تفریحی برای اولیای کودکان استثنایی و تامین نیاز مالی این عزیزان می باشد.