ندای گیلان:در كنار انتخابات رياست جمهوري ،انتخابات ديگري در كشور رقم ميخورد كه آن را انتخابات شوراي شهر و روستا ياد ميكنيم.
به عبارتي شوراي شهر و روستا حركتي رو به جلو براي ورود به عرصه هاي قدرت سياسي مي باشد.
زماني كه سخن از انتخابات مي شود ذهن ناخداگاه به دو جناح سياسي اصولگرا و اصلاح طلب سوق پيدا مي كند،از اين رو اصلاح طلبان معتقد هستند انتخابات شوراي شهر حركتي مثبت براي دولت اصلاحات است.
هدف اصلي اصلاح طلبان در ايران ،رسيدن به يك جامعه مدني ،آزادي و توجه به نيازها و مشكلات جوانان است.
با توجه به فرموده رهبر معظم انقلاب ،اصلاحات در جامعه بايد به منظور برطرف نمودن مفاسد در ابعاد مختلف قرار گيرد كه متاسفانه اين جريانات به دليل نفوذ انديشه هاي مخالف به مباني اسلامي، دچار انحراف گرديده و از هدف خود دور شده است.
در كنار اين جناح سياسي، جبهه ديگري تحت عنوان اصولگرايان نقش دارند كه از مهمترين ديگاه آنان ،توجه به ارزشهاي انقلاب ، رفع محروميت ها، مسئوليت پذيري و عدالت محوري است.
اصولگرايان به راهبرد نظام و رهبري باور دارند و معتقدند كه بايد با روحيه اي انقلابي تمام تلاش خود را براي پيشرفت كشور بكار ببرند.
حركت اصولگرايي ريشه در عمق تفكر حضرت امام خميني دارد و اعتقاد آنان به جامعه اي است كه با اتكا به دستورات الهي در تمامي عرصه ها اداره شود.
اعتدال گرايي و شعار اعتدال ،جناح سياسي ديگري است كه با تشكيل دولت تدبيرو اميد روي كار آمده وهدف اصلي آن مقابله با افراط گرايي ،حفظ تعادل و آرمان گرايي مي باشد.
اعتدال گرايي يك مشي سياسي است كه در برابر افراط گرايي قرار ميگيرد و اين گروه بر اين باور هستند كه اگر اعتدال گراها به فرصت هاي خود توجه بيشتري كنند مي توانند در خيلي از زمينه ها موفق باشند.
با اين اوصاف بايد ديد كدام جناح سياسي به صلاح كشور است و كدام جبهه سياسي مي تواند به مشكلات مردم توجه بيشتري كنند و در رفع آن تاثير گذار باشند؟