‌‌‌‌‌ندای گیلان: دومین جشنواره ملی اسباب بازی در تابستان به همت کانون پرورش فکری در مرکز آفرینشهای هنری و همچنین نمایشگاه نوشت افزار ایرانی اسلامی در همین فصل بهانههای خوبی برای بررسی بیشتر مسئله کالای فرهنگی هستند. توجیه مخاطب در مورد نقش واقعی و تاثیرگذار این دست کالاها، بررسی شرایط موجود و پیشنهاد راهکاری برای […]

‌‌‌‌‌ندای گیلان: دومین جشنواره ملی اسباب بازی در تابستان به همت کانون پرورش فکری در مرکز آفرینشهای هنری و همچنین نمایشگاه نوشت افزار ایرانی اسلامی در همین فصل بهانههای خوبی برای بررسی بیشتر مسئله کالای فرهنگی هستند. توجیه مخاطب در مورد نقش واقعی و تاثیرگذار این دست کالاها، بررسی شرایط موجود و پیشنهاد راهکاری برای برونرفت از آن از اهداف این نوشته است.اگر کالای فرهنگی را کالاهای سخت و نرمی در نظر بگیریم که به نوعی در اشاعه فرهنگ موثرند میتوان کالاهای متفاوتی را در این دسته جای داد. از جمله اسباببازیها چه در نوع نرم و ناملموس مانند بازیهای رایانهای و چه در نوع سخت و ملموس آن مانند اسباببازیهای فیزیکی، نوشتافزارهایی که به نوعی معرف شخصیت یا فرهنگی خاص هستند و تمامی اقلامی که با واسطه یا بدون واسطه فرهنگ خاصی را به نوعی القا میکنند، در یک تقسیمبندی میتوان این اقلام را از منظرهای متفاوتی چون اثرپذیری مخاطب، اثرگذاری کالا، بیگانگی با فرهنگ و مسئله جنگ نرم، واردات و آسیب اقتصادی، جامعهشناسی و فرهنگی همراه با آن مورد بررسی قرار داد.از آنجایی که اسباببازی و نوشتافزار از ابزار مورد استعمال کودکان و نوجوانانی است که بر حسب سنشان یادگیری در آنها پایداری بالایی دارد، تا حدی که حضرت علی (ع) در حدیثی آن را به نوشتن بر سنگ تشبیه کردهاند، نیازمند توجه خاص بوده و گزینش دقیق میطلبد. از سویی تنها 15 درصد یادگیری از طریق گوش صورت میگیرد و هرچه در این فرآیند، حواس بیشتری از جمله بینایی و لامسه درگیر باشند میزان تاثیرپذیری افزایش یافته و این مسئله در مورد این اقلام صدق میکند.کودک در حین بازی با اسباببازی بیشتر حواس خود را به کار میگیرد و این درگیری حواس حکایت از تاثیرپذیری بالای آن بر شخصیت کودک دارد. این تاثیرپذیری در مورد نوشتافزار از جنبه مداومت و استفاده دراز مدت قابل توجه است و تاثیرپذیری از فرهنگ القایی آن وسیله مورد نظر را افزایش میدهد. وقتی این عناصر فرهنگی از لحاظ فرهنگ و پشتوانههای ارزشی در راستای فرهنگ آگاهانه ما نباشند اثر مخرب خود را در سست شدن عناصر اصیل فرهنگی یا حداقل تردید در آنها میگذارد که نمود آنها در شخصیت و روابط افراد در بزرگسالی به چشم میآید. این مسئلهای است که خانوادهها اکثرا از آن غفلت میکنند و با این تفکر که مثلا مگر یک عکس تا چه اندازه میتواند مؤثر باشد؟ به آن بی توجه شده و کودک خود و به تبع آن جامعه امروز و فردا را با آسیب سست شدن ارزشهای اصیل جامعه روبهرو میکنند.