‌‌‌‌‌ندای گیلان:محمد نوروزی، مدیر شرکت سرگرمیهای رشدآفرین چوبین که در اولین جشنواره مردمی بازی عمار حضور دارد، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی فارس، درباره بازیهای واقعی گفت: معمولا افراد بزرگسال، بازی را فعالیت اختیاری میشناسند که هدف خاصی ندارد و تنها برای اوقات فراغت و سرگرمی است که این مسئله اشتباه است چرا که شاید […]

‌‌‌‌‌ندای گیلان:محمد نوروزی، مدیر شرکت سرگرمیهای رشدآفرین چوبین که در اولین جشنواره مردمی بازی عمار حضور دارد، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی فارس، درباره بازیهای واقعی گفت: معمولا افراد بزرگسال، بازی را فعالیت اختیاری میشناسند که هدف خاصی ندارد و تنها برای اوقات فراغت و سرگرمی است که این مسئله اشتباه است چرا که شاید بازی در زندگی بزرگسال نقشی نداشته باشد اما برای مخاطب کودک، نقش مهمی دارد.این فعال حوزه سرگرمی ادامه داد: بازی برای کودک، حالت تفریح و سرگرمی ندارد بلکه به صورت جدی به عنوان مسیر زندگیاش به آن نگاه میکند و این بازیها برای برای کودک در زمینههای مختلف، هدفدار است.وی افزود: بازیهایی که انجام میدهد به رشد جسمی و رشد قوای ذهنی- شناختی او کمک میکند و آن را شکل میدهد به همین دلیل، بازی را صرفا تفریح و سرگرمی دید بلکه بازی نقشی جدی در زندگی کودک دارد و با این تعریف، بازی میتواند جنبههای مختلفی داشته باشد.نوروزی بیان کرد: برخلاف نگاه عموم جامعه که بازی را تفریح میدانند، بازیها علاوه بر کمک به رشد جسمی و ذهنی کودک، در انتقال آگاهی به او و شکلگیری سبک زندگی کودک کارکرد دارد.این فعال حوزه سرگرمی تاکید کرد: به طور مثال در مسئله شکلگیری سبک زندگی کودک، به عنوان شاخص مهمی که در همه دنیا سروصدا کرده است، میتوان عروسکهای باربی را نام برد که یک فرهنگ را به کودکان بخصوص دختران انتقال میدهند.این فعال حوزه سرگرمی خاطرنشان کرد: امروزه، بازیها از لحاظ سنی، وسعت بیشتری پیدا کردند به خصوص با توجه به بیماریهایی مثل آلزایمر، برخی بازیهای فیریک برای چنین مواردی طراحی شده است که ممکن است مخاطبان آن، افرادی باشند که در سنین میانسالی هستند.وی در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: بر اساس تحقیقات سازمان یونسکو در ایران، حدود 2500 بازی در کشور سراغ داریم که این نشاندهنده غنی بودن ما در حوزه بازی است.نوروزی با بیان اینکه این بازیها بر اساس دستهبندیهای قومیتی و مناطق مختلف تقسیم شدهاند، گفت: در جوامع گذشته ما، تعامل در خانوادهها بیشتر بوده است که بازی، یکی از ابزارهای شکلگیری آن بوده است به طور مثال، مادری که با فرزند خود ارتباط داشته، برای او بازی طراحی میکرده است.این فعال حوزه سرگرمی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: همانند کشورهای دیگر، موجی که بر اثر گسترش بازیهای رایانهای ایجاد شده است در کشور ما هم وجود دارد که به تدریج در حال جایگزین شدن به جای بازیهای واقعی است و آسیبهایی را متوجه خانوادهها و کودکان میکند.وی با اشاره به ورود تکنولوژیهای جدید به کشور بدون فرهنگسازی و پیوستهای آن تاکید کرد: در حال حاضر، خوشبختانه، خانوادهها به تدریج با آسیبهای بازیهای مجازی آشنا میشوند و نسبت به بازیهای واقعی اقبال نشان میدهند که این مسئله، امیدبخش است.این فعال حوزه بازی در همین راستا توضیح داد: هر کدام از بازیهای رایانهای و واقعی کارکردهای خاص خودشان را دارند که در این بین، بازیهای رایانهای با وجود داشتن برخی آسیبهای غیرقابل چشمپوشی که به رشد قوای کودکان میرسانند، نکات مثبتی هم دارند که نمیتوان منکر شد به همین دلیل، میتوان برای کم کردن از میزان آسیب این بازیها، میان بازیهای واقعی و رایانهای تعاملی ایجاد کرد.نوروزی خاطرنشان کرد: معمولا خانوادهها برای انتخاب اسباببازی و نوع بازی کودک تصمیم میگیرند به همین دلیل، مسئولیت خانوادهها در انتخاب بازی مناسب، سنگین است چرا که بازی و اسباببازی تنها یک سرگرمی نیست و با ارائه مفاهیم متعدد، الگوها و سبک زندگی روی کودک تاثیر میگذارد.این فعال حوزه سرگرمی اظهار داشت: یکی از مواردی که به دنبال آن هستیم ابزاری است که پدر و مادر کودک با توجه به نیاز او، اسباببازی طراحی کنند، البته اگر آنها بتوانند با وسایلی که در اطرافشان است، ابداعاتی برای کودک خود بکنند، مطلوبتر است.وی بیان کرد: ما آموزههای زیادی مانند ایثار، جدال حق و باطل و… داریم که میتوانند با توجه به چهار لایه فرم، محتوا، سناریو و موتورمحرک بازی، در طراحی اسباببازی نمود پیدا کنند.نوروزی ادامه داد: برای ترویج چنین بازیهایی در جامعه، نیاز به فرهنگسازی داریم به همین دلیل لازم است خود خانوادهها در این زمینه فعال شوند و با کودکانشان تعامل بیشتری داشته باشند ولی در بحث سیاستگذاری از آموزش عالی تا بخشهای تولیدی و اقتصادی باید بسترسازی شود.این فعال حوزه سرگرمی اضافه کرد: تولید ایدههای بازی و اسباببازی یکی از مشکلات امروز است که در این زمینه، نیروی انسانی تربیت شده کم داریم و از طرف دیگر علاوه بر ضعف در تبدیل ایدهها به محصول، با توجه به ریسک سرمایهگذاری در این حوزه، بستری برای حمایت از تولید وجود ندارد.وی توضیح داد: همانند سایر حوزهها بخصوص فرهنگی، لازم است دولت به لحاظ سیاستگذاری و تصمیمگیری و هم به عنوان یکی مصرفکنندگان بزرگ، در حوزه بازی هم ورود کند و بسترسازی انجام دهد تا تولیدکنندگان و افرادی که توانایی دارند، به این عرصه ورود کنند اما متأسفانه اقدامی نشده است.نوروزی بیان کرد: به لحاظ ساختاری و در ظاهر، نهادهای مختلفی مثل شورای نظارت بر اسباب بازی که با مصوبه شورای عالی فرهنگی ایجاد شده و ستاد فناوریهای نرم و هویتساز در این عرصه حضور دارند ولی از نظر عملکرد و کارایی جای بحث دارند.این فعال حوزه سرگرمی با اشاره به تشکیل بنیاد ملی بازیهای رایانهای خاطرنشان کرد: شواری عالی فرهنگی قصد داشت نهادهای موجود را ادغام کند تا ساختار قویتری ایجاد کند اما با توجه به برخی سیاستهای جدید، این مسئله که میتوانست مفید باشد، منتفی شد.وی تصریح کرد: رهبری در یکی از دیدارهای خود با اعضای شورای عالی فرهنگی، به صورت جدی درباره بازیهای فیزیکی و واقعی به این شورا مأموریت دادند ولی در حال حاضر، وضعیت بدتر هم شده است و حتی بستری برای ثبت ایدهها و رشد آنها نداریم اما با وجود عدم پیگیری جدی از طرف مسئولان، بعد از سخنان رهبری درباره گروههای خودجوش، این مجموعههای اقدامات خوبی داشتند که امیدواریم به ثمر برسد.نوروزی درباره ورود جشنواره عمار به حوزه بازی اظهار داشت: این جشنواره میتواند ضمن گفتمانسازی، با شناسایی و پیوند مجموعههای خودجوش در این عرصه، راه را برای رفع ضعفها، همافزایی و گسترش فعالیتهای این مجموعهها هموار کند.این فعال حوزه سرگرمی ادامه داد: جشنواره عمار با تغییر نوع نگاه، میتواند در فرهنگسازی بازی برای خانوادهها موثر واقع شود به طور مثال، آسیبهای عدم توجه به نوع بازی و اسباببازی را مطرح کند چرا که برخی خانوادهها فقط به دنبال این هستند با بازی و اسباببازی، کودک را سرگرم کنند در حالی که این مسئله، تخصصی است و در کنار خود، میتواند مسائل تربیتی نیز داشته باشد.نوروزی تصریح کرد: نوع جوایز جشنواره بازی عمار نیز میتواند در تعیین جهتگیری مخاطبان و کسانی که در این زمینه دغدغه دارند و فعالیت میکنند، موثر باشد و رویکردهای آنها را به سمت اهداف انقلاب جهت دهد.انتهای پیام/