ندای گیلان:نکته‌ای که در خصوص اصرار برخی از نمایندگان مجلس برای افشای جزییات تفاهم تاریخی لوزان سوئیس مطرح می‌شود این است که مردم باید بدانند و به سوالات در ذهن آنها پاسخ داده شود. موضوع طرح سوال از رئیس‌جمهور در روز یکشنبه برای نخستین مرتبه نیست که مطرح می‌شود و البته باید در نظر داشت […]

ندای گیلان:نکته‌ای که در خصوص اصرار برخی از نمایندگان مجلس برای افشای جزییات تفاهم تاریخی لوزان سوئیس مطرح می‌شود این است که مردم باید بدانند و به سوالات در ذهن آنها پاسخ داده شود. موضوع طرح سوال از رئیس‌جمهور در روز یکشنبه برای نخستین مرتبه نیست که مطرح می‌شود و البته باید در نظر داشت مسئولین، بسیاری از مسائل را به دلیل حساس بودن هیچگاه علنی نخواهند کرد به عنوان مثال در موضوع مک فارلین هشت نماینده مجلس نامه نوشتند و همان زمان هم امام(ره) به خاطر مسائل امنیتی به آنها یادآوری کردند ضرورت امنیت ملی حکم می‌کند که بعضی مسائل افشا نشوند و بهتر است این مساله به زمان دیگری موکول شود. علنی نکردن موضوعات حساس مختص ایران نیست و در بسیاری از کشورهای دیگر هم جریان دارد. آیا تصور می‌شود آقای کری وزیر خارجه آمریکا و تیم مذاکره کننده این کشور، تمام اطلاعات مربوط به مذاکرات هسته‌ای با ایران را در اختیار مردم کشورش قرار می‌دهد؟ قطعا پاسخ منفی است و بسیاری از مسائل مطرح نمی‌شود که دلیل آن نیز امنیت ملی و منافع دولت آمریکاست. دلیل دیگری که مطرح می‌شود این است که در این قرارداد، طرف‌های ذینفع متعصبی وجود دارند که تمایل دارند چنین توافقی شکل نگیرد و از جمله این کشورها می‌توان به عربستان، ترکیه، روسیه و رژیم صهیونیستی اشاره داشت؛ بنابراین دلیلی وجود ندارد که تمام اطلاعات در اختیار همگان قرار گیرد. همین استدلال در خصوص ایران هم مطرح است و اگر قرار باشد نمایندگان مجلس، دولت را وادار به افشای جزییات تفاهم کنند ابزاری به دست مخالفان توافق در کنگره خواهد افتاد و آنها هم به دولت آمریکا فشار خواهند آورد. در نتیجه، این فشارها می‌تواند از انعقاد قرارداد اصلی جلوگیری کند و اگر این قرارداد به نفع منافع ملی ایران باشد تلاش‌ها برای افشای جزئیات به نفع ما نخواهد بود. نکته مهم دیگری که باید در نظر داشت، این است که آنچه امضاکنندگان نامه سوال از رئیس‌جمهور می‌خواهند به جامعه القا کنند این است که دولت و مسئولین مذاکره کننده به مسائل و منافع ملی توجهی ندارند و تنها امضاکنندگان هستند که نگران و دلواپس مساله امنیت ملی و این دسته از مناسبات می‌باشند. جالب اینجاست که امضاکننده طرح سوال از رئیس‌جمهور، در آن مقطع که آقای احمدی‌نژاد باید مورد سوال قرار می‌گرفت احساس دلواپسی نمی‌کرد. بنابراین به نظر می‌رسد طرح سوال از رئیس‌جمهور از سوی برخی افراد در مجلس بیش از آنکه در راستای وظیفه اصلی نمایندگی باشد باید آن را از دریچه جناحی نیز مورد توجه قرار داد. بی‌شک سوال از رئیس‌جمهور یا هر مسئول دیگری در چارچوب قانون برای شفاف شدن عملکردها امری قانونی و مورد قبول همگان است ولو آنکه براساس دیدگاه جناحی مطرح شود اما سیاست یک‌بام و دو هوا از سوی برخی منتقدان دولت جای سوال دارد.

علی کریمی پاشاکی