مي‌توان گفت ورزش همگاني، عمومي‌ترين نوع ورزش است و حفظ و تامين سلامت جسمي و رواني در جامعه و پربار ساختن اوقات فراغت افراد در كنار گسترش روابط اجتماعي از اهداف و انگيزه‌هاي آن دانسته مي‌شود

یادداشت-طاها محمودی:می‌توان گفت ورزش همگانی، عمومی‌ترین نوع ورزش است و حفظ و تامین سلامت جسمی و روانی در جامعه و پربار ساختن اوقات فراغت افراد در کنار گسترش روابط اجتماعی از اهداف و انگیزه‌های آن دانسته می‌شود. آنچه این مجموعه ورزش‌ها را از سایر رشته‌های ورزشی متمایز می‌نماید همان عمومیتی است که به فراخور تنوع و تکثر موجود در این مجموعه رشته‌های همگانی وجود دارد؛ عمومیتی که جامعه هدف را می‌گستراند و مناسبات ورزش و مردم را تعمیق می‌بخشد. آنچه در سالیان اخیر روح ورزش‌های همگانی را آزرده، عدم معرفی صحیح این مجموعه ورزش‌ها بوده است. یعنی ورزش‌های همگانی در نگاه عموم که مخاطب اصلی این مجموعه ورزش‌ها هستند در حصر اطلاقی «پیاده‌روی همگانی» واقع گشته است. کمتر کسی است که بتواند چند نمونه از رشته‌های زیرمجموعه ورزش‌های همگانی را نام ببرد و آشنایی کلی با ساختار فدراسیون و هیات‌های آن داشته باشد. با توجه به نقش محوری مجموعه ورزش‌های همگانی در سلامتی و شادابی جامعه و قرارگیری آن در جایگاه پیشگیری پیش از درمان، باید در جهت عمومی ساختن هرچه بیشتر این مجموعه ورزش‌ها و شناساندن صحیح آن به جامعه و زدودن پیش‌زمینه‌های کلیشه‌ای، ساده‌انگارانه و گاها مبتذل پیرامون این رشته‌ها، گامی بنیادین برداشت. البته مقصود از عمومی ساختن، نه به معنای تنزل گفتمانِ ورزشی به کفِ جامعه، بلکه به معنی ارسال گفتمانِ مترقی آکادمیک و خردگرا به بطن جامعه است. یعنی نقشه راه و آنچه باید‌ها را در سطوح عالیه مشخص و تدریجا و با دُز‌های پی در پی به افکار عمومی تزریق نمود. حال که در مرحله گذار از ورزش‌های یک باند و یک وانت به ورزش‌های همگانی هستیم؛ به نظر باید تصمیم‌گیران، مجریان و متولیانِ این مجموعه ورزش‌ها، با کمک متخصصان و دانشگاهیان در کنار ابزار رسانه و تبلیغات، ابتدا به تبیین و تدوین و سپس به تعمیم ورزش‌های همگانی بپردازند تا نگرش عموم نسبت به رشته‌های فعال همگانی اصلاح شود. نکته دیگر اینکه عمده توجه مدیران ورزشی و البته رسانه‌ها معطوف به ورزش‌های قهرمانی بوده است و سیاست‌گذاری‌ها در این زمینه به گونه‌ای ورزش‌های همگانی را تحت‌شعاع قرار داده است که می‌شود گفت ورزش همگانی، قربانی توجه صرف به ورزش قهرمانی شده است. در حالی که باید توجه داشت ورزش‌های همگانی، خود در توسعه ورزش‌های قهرمانی نقشی انکارناشدنی، موثر و در خور توجه دارند. با توجه به اینکه ورزش، در سلامتی افراد و در نتیجه سلامت، نشاط و پویایی جامعه تاثیر گسترده و نقش ارزشمندی دارد و به عنوان عامل پیش‌گیرنده انواع بیماری‌های جسمی و روانی به حفظ نظام سلامت در جامعه کمک بسزایی می‌کند، سیاست‌گذاران ورزشی- به ویژه در زمینه ورزش‌های همگانی- باید چشم‌اندازی بلندمدت در حوزه سلامت عمومی مدنظر داشته باشند. بدیهی‌ است ارایه برنامه‌های خلاقانه با پشتوانه مطالعات و تحقیقات علمی و همچنین بررسی عوامل و علل مورد اقبال قرار گرفتن این ورزش‌ها در جوامع توسعه‌یافته در ارتقای ورزش‌های همگانی در کشور ما نقش موثری خواهد داشت.

  • نویسنده : طاها محمودی