متناسب سازی فضای شهری توسط مدیران شهری برای معلولین سالهاست که تنها در حد قانون باقی مانده و در اجرای پروژه های عمرانی و خدمات رسان، حقوق شهروندی این قشر اسیب پذیر نادیده گرفته شده است.

به گزارش ندای گیلان از رشت، متناسب سازی فضای شهری توسط مدیران شهری برای معلولین سالهاست که تنها در حد قانون باقی مانده و در اجرای پروژه های عمرانی و خدمات رسان، حقوق شهروندی این قشر آسیب پذیر نادیده گرفته شده است.

یکی از محور های با اهمیت جهت دست یابی توسعه در مدیریت شهری، متناسب سازی فضای عمومی شهر برای ناتوانان جسمی، حرکتی است. قانون جامع حمایت از معلولین و آئین نامه های اجرائی مربوط به آن که در دهه هشتاد به تصویب رسیده است شهرداری ها را مکلف به حمایت از معلولین در بستر اقتصادی و اجتماعی فضای شهری کرده است.

متناسب سازی فضای شهری توسط مدیران شهری برای معلولین سالهاست که تنها در حد قانون باقی مانده و در اجرای پروژه های عمرانی و خدمات رسان، حقوق شهروندی این قشر اسیب پذیر نادیده گرفته شده است.

فضاسازی متناسب ساختمان های اداری، مراکز آموزشی و تفریحی برای معلولین در کالبد شهر یکی از مطالبات بحقی است که مدیران اجرایی می توانند “شهر مطلوب” را برای شهروندان به ارمغان اورند.

مدیران شهری می توانند با مناسب سازی معابر اصلی و شبکه های ارتباطی در فضای شهر با مکان گزینی مناسب برای عبور و مرور، نیازمندی های قشر های اسیب پذیر را در اجرای پروژه های عمرانی خود در الویت قرار دهند البته با رویکرد مشارکتی و استفاده از ظرفیت های این قشر توانمند در خلق فضای شهری ایمن می توان چشم انداز روشنی برای شهر و شهرداری های شهروند مدار متصور شد.

باید توجه داشته باشیم که شهرداری ها می توانند تنها با اعمال سلیقه مطلوب در تجهیزات شهری، حداقل امکانات را برای شهروندان دارای مشکلات جسمی حرکتی در نظر بگیرند. با یک رویکرد عدالت محور می توان سیمای شهر را دستخوش تغییراتی نمود که در بلند مدت ” شهر ایمن” به الگوی مدیریت شهری تبدیل شود. امکانات در فضای عمومی شهر، علائم شهری، زیر سازی بافت فرهنگی و تاریخی خیابان ها از موارد مهمی است که می تواند متناسب سازی فضای شهری را به شکل ایدال اجرایی کند.

امید است در آینده ای نزدیک مدیریت شهری در کلانشهر رشت بتواند با فراهم سازی این حداقل ها برای معلولین و ناتوانان دسترسی به خدمات شهری را برای همه اقشار فراهم سازد./مجید عزیزی