به گزارش‌‌‌‌‌ندای گیلان به نقل از خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، حسن شیخ حائری یادداشتی را درباره سریالهای ماه رمضان در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد که متن آن را در ادامه میخوانید:و حکایت این بار ما، حکایت سریالهای سیما و صدا در رمضان المبارک 1437 یا همان خرداد و تیر 1395 است.در همین […]

به گزارش‌‌‌‌‌ندای گیلان به نقل از خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، حسن شیخ حائری یادداشتی را درباره سریالهای ماه رمضان در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد که متن آن را در ادامه میخوانید:و حکایت این بار ما، حکایت سریالهای سیما و صدا در رمضان المبارک 1437 یا همان خرداد و تیر 1395 است.در همین ابتدا باید از یوفای عزیز بابت برگزاری یورو 2016 در این موقع از سال تقدیر کرد که باعث شد شبکه سه سیما از پخش سریال معاف شود و البته شبکه مظلوم ورزش هم به جای فوتبال زنده اروپا، پیشواز المپیک ریو، بسکتبال اِن بی اِی، فوتبال کوپاآمِریکا و فینال اسنوکر جهان، روانه آنتن سازد! شبکه پنج هم که مدتها طُفیلی بود و سرانجام طفیلیتر شد و آن هم از سریال معاف گردید! اکنون ما ماندهایم و شبکه فخیمه یک و دو.امسال پادری به شبکه یک رفت. نمیدانم چه اصراری است که دودکش 2 را پادَری مینامند تا مثلا تکراری ننماید؟ حتما دلیلی دارد! دودکش 2 مانند دودکش 1 با بیانیه و منبر جناب کارگردان آغاز میشود و آدم را یاد دیالوگ تکرارشونده و البته پر معنای سریال فاخر معمای شاه میاندازد که: تا چه پیش آید زین پس …، دیالوگی که از زبان یک نابازیگر در یک سریال میلیاردی، شنیدن دارد!دودکش 2 برای پخش در نوروز ساخته شده بود و اکنون در رمضان روی آنتن است! این جمله البته تکلیف همه را با سریال مشخص میکند. مطلب دیگر هم این است که از سیما عاجزانه درخواست میشود تا سریالهای نسبتا موفق را دنباله سازی نکند و فراموش نفرماید که پایتخت و نقی و ارسطو و بهبود، استثنا بودند و تمام شد و رفت و که ای کاش، اگر دست پُری دارند، برگردند. دودکش 2 یعنی تکرار. فقط میماند موسیقی و ترانه زیبای تیتراژ پایانی که به کلّ سریال و ما فیها میارزد!از طرف دیگر برادر یا همان دست اندرکاران (کیمیا) به شبکه دو رفت. درباره این سریال هم تنها میتوان پیشنهاد داد که اسپانسر را از این به بعد تهیه کننده رسمی کنند تا هم او و هم ما تکلیفمان را بدانیم. بالاخره وقتی برنج دانه بلند وارداتی سالم، آنقدر سود دارد که هر شب در سیما، گردونه بچرخاند و خودرو بدهد، پس حتما از پسِ تهیه کنندگی سیما هم بر میآید!خلاصه کلام این است که چند سالی است عموم سریالهای سیما به تکرار افتاده و تلویزیون را به قابی غیرجادویی تبدیل کردهاند. سریالهای رمضان هم اصولا از این قاعده مستثنا نیست. بنابراین از آنجا که پیش بینی میشود سال بعد دوباره حداقل سه شبکه برای ماه ضیافت الهی، تدارک سریال مناسبتی بچینند و آنتن برخی شبکهها هم به حضور دوباره ارواح و ماوراء و مشاور مذهبی مزیّن شود. در ادامه چند پیشنهاد دارم که امیدوارم مورد قبول افتد و در نظر آید:1. تا وقتی که سیما و تهیه کننده سیما و سایر عوامل طول و دراز و دست اندکاران بی شمار، کاملا برایشان جا نیفتاده که ماه مبارک رمضان، عید عمومی اسلام و مسلمین و ماه نشاط و امید است، لطفا برای این مناسبت ویژه و منحصر به فرد، بی خیالِ سریال شوند!2. اگر برایشان جا افتاد، لطفا هر دو سال یکبار، یک سریال بسازند و پخش کنند و سال دیگرش، یا آنتن را با سریال پُر نکنند و بگذارند مردم نفس بکشند یا اگر صلاح نمیبینند مردم نفس بکشند، سریال یا برنامههای قبلیِ متنوع و نسبتا پُر مخاطب را روانه آنتن کنند.بر این اساس، شبکه یک فعلی، اصلا چیزی پخش نکند! شبکه دو، کلاه قرمزی و عمو پورنگ بگذارد؛ شبکه سه، لیگ فوتسال جام رمضان هنرمندان (همون گل کوچیک خودمون!) بچیند و پخش زنده کند؛ شبکه آیفیلم یا نسیم هم هر سال پایتخت 1 تا 4 بگذارند که انصافا هیچگاه کهنه نمیشود و نخواهد شد. البته برای شبکه سه، فکر دیگری هم میشود کرد که در ادامه میآید.3. یکی از جایگزینهای خوب برای سریال ماه رمضان، برنامههای رضا رشیدپور است؛ یعنی او در ماه رمضان، به جای حالا خورشید، حالا ماه را پس از افطار روانه آنتن کند، فقط سعی شود علاوه بر هنرمندان و ورزشکاران که شهروندان درجه یک در سیما محسوب میشوند -، سایر اقشار جامعه هم رنگ و بوی سیما را ببینند.4. پیشنهاد دیگر جایگزین برای مسئله بغرنج سریال رمضان سیما، پخش سریالهای مستند است. آیا کسی وحی مُنزلی کرده که مستند فقط برای شبکه مستند است؟! قطعا چنین وحی مُنزلی نداریم؛ پس میتوان تا زمانی که این وضعیت در سریالهای مثلا داستانی خودنمایی میکند و در چشم و حلق مخاطب است، سریالهای مستند را ارج نهاد و از دیدن آن در همه شبکهها لذت بُرد.انتهای پیام/