در حقیقت مسعود سلطانی فر چاره ای ندارد جز اینکه در این نه ماه به جای اینکه وزیر ورزش و جوانان باشد بهتر است وزیر فوتبال باشد.

یاداشت ندای گیلان/اگرچه بحران ناگهانی برف گیلان در سال 1381 دست وی را در پوست گردو قرار داد و باعث عذرخواهی وزیر کشور وقت شد، اگرچه مدارک تحصیلی اش سیاسی است و مرتبط با ورزش نیست، اگرچه یکبار هم به بهانه داشتن ردای مدیریت در دوران فتنه، فتنه گر خوانده شد و در مجلس قبلی رای عدم اعتماد گرفت، اما مسعود سلطانی فر بیش از دو دهه است که یک مدیر رده بالا در این کشور محسوب می شود و خوب می داند چگونه مهره چینی کند.
مسعود سلطانی فر خوب یا بد وزیر ورزش و جوانان شد و تنها ۹ ماه فرصت دارد تا ورزش ایران را سروسامان بدهد. ۹ ماهی که محدود و کوتاه به نظر می رسد اما برای همه ایران بسیار مهم است. اینکه در این نه ماه او چه می تواند بکند که نظر عموم جامعه بخصوص ورزشکاران و ورزش دوستان را به خود جلب کند کاری است بس دشوار.
بنابراین باز هم مثل همیشه برنامه های کلان و دراز مدت باید در حد شعار باقی بماند و روی اوردن به طرح های زودبازده را در اولویت کاری خود قرار داد. به همین سادگی باز هم هرجا مشکلی ظاهر شد خیلی راحت می گوییم زیر ساخت نداریم و از کنارش می گذریم، حالا چه کسی و در چه زمانی باید این زیرساختهای لعنتی را آماده کند مشکلی است که سالیان سال است در کشور ما حل نشده و بگذار در این 9 ماه هم حل نشود.
شاید تغییر چند معاون و مشاور و مدیر خیلی به چشم بیاید و رویای تحول در وزارتخانه را در بوق و کرنا کند، شاید در کاراته و تکواندو و کشتی و وزنه برداری باز هم قهرمان جهان داشته باشیم و چه خوب می شود روی آن مانور داد، شاید استعدادهایی نیز در سایر رشته ها در این 9 ماه بروز کند و چه راحت می توان آن را محصول برنامه ریزی ها دانست و شایدهای دیگر که جملگی می تواند سر مسعود خان را بالا نگه دارد.
اما همه اینها با یک اشتباه پر خواهد کشید، با یک باخت، با باختی که مانع صعود شود، صعود به جام جهانی، آری با یک باختی که مانع صعود به جام جهانی فوتبال شود همه این افتخارات احتمالی فراموش خواهد شد و وزیر ورزش و جوانان به مجلس فراخوانده می شود و باید پاسخگو باشد.
بنابراین مسعود سلطانی فر برای عزت بیشتر، در این 9 ماه، تنها کاری که باید انجام دهد تعامل با امثال سردار آزمون و علیرضا جهانبخش و اندرانیک تیموریان و میلاد محمدی و البته تاج و کفاشیان و از همه مهمتر کارلوس کیروش است، البته ثبات نیمکت ها و مدیریت در تیم های سرخابی پایتخت و سربلندی و پیروزی آنها نیز از دیگر عوامل سربلندی مسعود سلطانی فر خواهد بود؛ اینها چیزی است که به صندلی وزارت ورزش قوام می دهد نه قهرمانی در شمشیربازی جهان و کشتی پهلوانی.
در حقیقت مسعود سلطانی فر چاره ای ندارد جز اینکه در این نه ماه به جای اینکه وزیر ورزش و جوانان باشد بهتر است وزیر فوتبال باشد.

صاحب مقصودی-روزنامه نگار