کره شمالی تقلید از مذاکرات و توافق هسته‌ای ایران و آمریکا را برای آن کشور مناسب ندانسته است. همزمان، رسانه‌های کره شمالی گفته‌اند که تقریبا تمامی واجدان شرایط رای دادن در اولین انتخابات محلی از زمان آغاز زمامداری کیم‌جونگ‌اون شرکت کرده‌اند.

روز سه شنبه، ۳۰ تیر (۲۱ ژوئیه)، سخنگوی وزارت خارجه کره شمالی با انتشار بیانیه‌ای گفت که این کشور علاقه ای ندارد مانند ایران بر سر فعالیت‌های هسته‌ای خود وارد مذاکره با آمریکا شود و برنامه تسلیحات اتمی خود را کنار بگذارد.

در این بیانیه آمده است که “مقایسه موقعیت جمهوری دموکراتیک خلق کره با شرایط ایران در حصول توافق اتمی قابل مقایسه نیست زیرا ما در معرض تحریکات نظامی و خصومت مستقیم آمریکا ار جمله مانوورهای نظامی گسترده مشترک [با کره جنوبی] و تهدید جدید اتمی قرار داریم.” این بیانیه افزوده است که “هر کشوری و هر قدرت اتمی منافع و اهداف خاص خود را دارد و آنها را دنبال می‌کند.” رسانه های کره شمالی از کشورشان با عنوان “یک قدرت اتمی” نام می‌برند.

سخنگوی وزارت خارجه کره شمالی گفته است که “در نتیجه، ما به گفتگو با آمریکا با هدف تعلیق یکجانبه برنامه‌های هسته‌ای یا تحویل تسلیحات اتمی خود تمایلی نداریم.”

در خبری در همین ارتباط، آمار انتشار یافته از سوی وزارت خارجه آمریکا نشان می‌دهد که در صورت لغو تحریم‌های هسته‌ای ایالات متحده علیه ایران، کره شمالی به صدر فهرست کشورهای تحت تحریم آمریکا ارتقا خواهد یافت. کره شمالی به خاطر دنبال کردن برنامه‌های هسته‌ای و موشکی تحت تحریم سازمان ملل هم قرار دارد.

براساس این آمار، تا کنون ده فرد و سی نهاد ایرانی در فهرست تحریم‌های آمریکا قرار داشته‌اند و پس از آن، کره شمالی با پنج فرد و یازده نهاد و چین با شش فرد و پنج نهاد رده‌های بعد را به خود اختصاص داده‌اند. در صورتی که تحریم ایران لغو شود، کره شمالی جای جمهوری اسلامی را در این فهرست خواهد گرفت. آمریکا در ماه ژانویه سال جاری در واکنش به هک شدن سایت شرکت سونی توسط کره شمالی، تحریم جدیدی را علیه آن کشور به اجرا گذاشت.

در مقایسه با ایران، براساس اظهارات منابع کره شمالی، برنامه اتمی آن کشور به مرحله تولید نوعی تسلیحات اتمی نزدیک شده و کره شمالی تا کنون چند “وسیله انفجاری” هسته‌ای را آزمایش کرده هر چند برخی کارشناسان معتقدند که آن کشور هنوز موفق به تولید بمب اتمی قابل پرتاب نشده است.

برنامه اتمی کره شمالی از اوایل دهه ۱۹۶۰ و با همکاری شوروی در ایجاد صنایع هسته‌ای و ساخت رآکتور تحقیقاتی یونگبیان آغاز شد و در اواخر دهه ۱۹۷۰، کره شمالی موفق شد به طور مستقل و با اتکای به فناوری و امکانات داخلی، یک رآکتور دیگر و امکانات پردازش اورانیوم را در این محل ایجاد کند. برنامه هسته‌ای کره شمالی از جمله در زمینه تسلیحاتی از آن زمان به طور متناوب ادامه داشته و این کشور گاه با پذیرش نظارت بین‌المللی، از توقف یا تعلیق این برنامه و گاه با رد کردن چنین نظارتی، از ادامه آن خبر داده است.

کره شمالی دارای نظام حکومتی کمونیستی با محوریت رهبر است که تعیین سیاست‌های اصلی و نظارت بر عملکرد تمامی نهادهای حکومتی نظام را در اختیار دارد و همگان ملزم به اجرای رهنمودهای او هستند. در عین حال، تشکیلات نظامی کره شمالی دارای نفوذ فراوان و نقشی اساسی در حکومت است و به گفته ناظران، بخش عمده‌ای از امکانات اقتصادی در اختیار نظامیان و برنامه های تسلیحاتی آنان قرار می گیرد. اقتصاد کره شمالی به دلیل ساختار و سیاست‌های نامناسب، هزینه سنگین برنامه‌های نظامی و تحریم بین‌المللی با دشواری فراوان از جمله کمبودهای جدی و خطر قحطی مواجه بوده است.

در نظام سیاسی کره شمالی، نهادهای انتخابی نیز وجود دارند اما با توجه به موقعیت رهبر، قدرت ارتش و سایر تشکیلات تابع رهبری و الزام همه نهادهای حکومتی و حتی شهروندان به اطاعت از او، انتخابات عمومی عمدتا جنبه نمایشی داشته و از آن بیشتر به عنوان دلیلی بر محبوبیت نظام و رهبری در میان مردم استفاده می‌شود تا وسیله‌ای برای مشارکت موثر رای دهندگان در اداره امور کشور.

خبرگزاری کره شمالی گزارش کرده است که در نخستین انتخابات محلی از زمان آغاز رهبری کیم‌جونگ‌اون، تقریبا تمامی واجدان شرایط رای‌دهی در انتخابات شرکت کردند و حتی افراد سالمند و بیمار نیز آرای خود را به هزاران صندوق سیار اخذ رای ریختند. تصاویری از رهبر کره شمالی در حال دادن رای همراه با صحنه‌های رقص و شادی مردم در رسانه‌های کره شمالی منتشر شده است. کیم‌جونگ‌اون پس از درگذشت پدرش در سال ۲۰۱۱، به رهبری رسید.

به گزارش خبرگزاری کره شمالی، “مردم به منظور تحکیم پایه‌های انقلاب و ابراز وفاداری به رهبر، در فضایی پر شور نمایندگان مورد نظر خود را به مجالس مردمی محلی فرستادند.” نامزدهای این انتخابات پیشاپیش توسط حزب حاکم تایید و تعیین شده بودند./بی بی سی