خلاف حقیقت گفتن، کم‌ و زیاد گفتن آنچه که هست، تهمت‌زدن و دادن وعده‌های بی‌عمل از قسمت‌های جدانشدنی سیاست خالی از اخلاق است.

به گزارش ندای گیلان: متن یادداشت مهران رئوف به شرح زیر است:
با نزدیک شدن به ایام انتخابات، تنور بی‌اخلاقی در عرصه سیاست داغ‌تر می‌شود، چراکه برخی تجربیات ناخوشایند گذشته به روش ماکیاولیستی که هدف، توجیه‌کننده وسیله بوده برای عده‌ای این ذهنیت را ایجاد کرده است که به هر طریق و قیمتی می‌بایست وارد گود سیاست شد و مسئولیتی پذیرفت!
برقراری رابطه متوازن بین اخلاق و سیاست از مهم‌ترین اصول اسلام بوده و یکی از مفاهیم عمده در حوزه فلسفه سیاسی است. از نظر امام خمینی(ره) اخلاق و سیاست به معنای تأثیر و تأثر متقابل است. به‌عبارت‌ دیگر، اخلاق، سیرت سیاست بوده و سیاست، صورت اخلاق و نظام هنجاری است.
بنابراین سیاست نیز همچون سایر عرصه‌های زندگی از مختصات اخلاقی خاصی برخوردار بوده که رعایت آن‌ها در نیل به سیاست اخلاقی شرط است و یقیناً عمل کردن کارگزاران و مسئولان نظام به آنها، نقش بارزی در جهت‌گیری مردم نسبت به مسئولان و اولیای امور نظام اسلامی در راستای امیدواری، اعتماد و دلگرمی دارد.
در این میان برخی از اصول وجود دارند که در عین داشتن وزن بیشتر، نقض متعددتری نسبت به دیگر موارد داشته‌اند و اساس و محور بسیاری از اصول اخلاقی دیگر‌اند و جامعه برمدار آنها می گردد. ازجمله این اصول وفای به وعده و راست‌گویی است. خلاف حقیقت گفتن، کم‌ و زیاد گفتن آنچه که هست، تهمت‌زدن و دادن وعده‌های بی‌عمل از قسمت‌های جدانشدنی سیاست خالی از اخلاق است.
در جوامع امروزی بیش و پیش از آنکه قانون تأثیرگذار و حاکم باشد، این اصول اخلاقی هستند که روابط انسانی را مدیریت و به‌سوی قانونمداری سوق می‌دهند. در نتیجه هرگونه خللی در آنها و بی‌توجهی توسط مسئولان اداره‌کننده یک کشور و همچنین مردم آن، به معنای آشفتگی در روابط انسانی و ایجاد بحران اجتماعی است. بسیاری از معضلات ریشه در همین بحران اخلاقی اجتماعی دارد. بنابراین هرچه به اصول اخلاقی و هنجارها در سیاست پایبند باشیم، روابط سیاسی و اجتماعی بهتر و سالم‌تر خواهد بود و مشکلات قانونی و حقوقی میان ارکان و افراد حکومت و جامعه کمتر بروز و ظهور می‌کند./ایلنا