در غیاب وزیر گیلانی که دستاوردش در ورزش گیلان تقریبا صفر بوده، یک مدیرکل پرادعا و با کارنامه ضعیف، یک رییس هیات همیشه ناپیدا و دیگر مدیران ورزشی و سیاسی روزگار تیم‌‌های رشت و تالش و آستارا روزگار فاجعه‌ای را رقم می‌زند که می‌توان گفت ادامه حضورشان در فوتبال ملی چندان نیز به صلاح نیست

به گزارش ندای گیلان از رشت،واقعیت این است تیمی که برای بلیت اتوبوس هم گرفتار بماند و مالکش افراد بنگاهی و املاکی باشند که در بهترین حالت برای خود و خانواده پول داشته باشند وضعیت بهتر از این نمی‌شود.

جالب است به این تیم‌ها که می‌رسد آسمان می‌تپد و همه قانونمند می‌شوند. هزار تبصره و قانون که شهرداری و دولت و هیچ نهاد دولتی و شبه دولتی حق کمک به این تیم‌ها را ندارد و یا انتقال مالکیت ممنوع است. هیچ فرد با نفوذی هم پیدا نمی‌شود که از حق این تیم‌ها دفاع کند.

شما با مسئولینی مواجه هستید که حتی توان تجهیز یک ورزشگاه را ندارند. شب از حضور تماشاگران می‌گویند و صبح توان قانع کردن چند مسئول میان رده فدراسیون فوتبال را هم ندارند.

اردکان و سیرجان و رفسنجان مگر چه فوتبالی دارند که این همه حامی مالی از آن‌ها حمایت می‌کند. از کویر پول می‌روید و در شمال پربرکت هشت همه گره نه است. پس دیگر ادامه دادن چه معنی دارد؟! باور کنید اگر تعطیل کنید و در همان لیگ گیلان ادامه دهید سنگین‌تر خواهد بود. این نظر را جدی بگیرید و از استرس و جنجال و حواشی بیهوده برای این تماشاگران خودداری کنید. به قول معروف قال قضیه را بکنید و بیشتر از این مایه آبروریزی نشوید.