تولیدکنندگانی که گمان می‌رفت قلب‌شان بیشتر برای هویت ایرانی می‌تپد، لباسی این‌چنین باشکوه را خلق کرده‌اند. لباسی که صدای خنده چینی‌ها را از هر تار و پودش می‌توان شنید.

سوال اینجاست که آیا دست اندر کاران ورزش کشور شأن و مقام پرچم کشورمان را درک نکرده‌اند؟ یا اهمیت و جایگاه ورزشکاران کشورمان که نماینده هفتاد میلیون ایرانی هستند را نمی‌شناسند؟ به نظر می‌رسد نگاه‌های جامعه جهانی بر نمایندگان فرهنگ ایرانی اهمیت چندانی نداشته که اینچنین عمل شده و چشم بر تمام شاخص‌های غنی پوشش کهنسال ایرانی بسته‌ شده است.

انتخاب لباس منتخبین ایران در المپیک نشان از این دارد که در بین طراحان صاحب سبک ایرانی که حتی بزرگترین شخصیت‌های فرهنگی و سیاسی ایران و جهان به پوشیدن تولیدات‌شان افتخار می‌کنند، قحط‌المتخصص بوده و هیچ‌یک دانش و میهن پرستی لازم جهت خلق پوششی در خور ورزشکاران‌مان نداشته‌اند که دست به دامان تولید کنندگان درجه چندم از سرزمین چین و ماچین شده‌اند.

تولیدکنندگانی که گمان می‌رفت قلب‌شان بیشتر برای هویت ایرانی می‌تپد، لباسی این‌چنین باشکوه را خلق کرده‌اند. لباسی که صدای خنده چینی‌ها را از هر تار و پودش می‌توان شنید.

بهزاد ذاکری-مدیر مسئول پایگاه خبری خبر آزاد