به گزارش سرویس سیاسی ندای گیلان،مجمع تشخیص مصلحت نظام به عنوان یکی از ارکان نظام جمهوری اسلامی ایران در سال 1366 با حکم امام خمینی برای رسیدگی به حل اختلافات حقوقی میان مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان تاسیس شد. این مجمع هر چند در ابتدای کار صرفاً در موارد اختلافی میان مجلس و شورای نگهبان مبادرت به اعمال نظر می‌کرد، اما پس از بازنگری قانون اساسی در سال 1368 وظایفی از جمله: تهیه و پیشنهاد پیش‌نویس سیاست‌های کلی نظام در اجرای بند ۱ اصل ۱۱۰ قانون اساسی، حل معضلات نظام با ارجاع از سوی مقام رهبری، اعلام نظر در مورد استفساریه‌های مربوط به مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاوره در اموری که مقام معظم رهبری در اجرای اصل ۱۱۲ قانون اساسی به مجمع ارجاع می‌کند، تشکیل شورای 3 نفره جهت رسیدگی به امور تحت اختیار رهبر در صورت فوت یا استعفای مقام رهبری و مشارکت در شورای بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر اساس اصل ۱۷۷ قانون اساسی را نیز بر عهده گرفته است. ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام از همان ابتدای امر بر عهده آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی قرار گرفت که با فوت وی در 19 دی ماه سال گذشته، آیت‌الله موحدی کرمانی به صورت موقت عهده‌دار سرپرستی این نهاد شد. این اتفاق در حالی رخ داد که قرار بود پنجمین دوره مجمع طبق قانون در اسفند ماه سال 95 به کار خود پایان دهد، اما با فوت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی این امر مسکوت مانده و در حالی که رایزنی‌های فراوانی درباره دور جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام بنا به گفته برخی مسئولان به بعد از انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم موکول شد.
گزینه‌های محتمل برای ریاست مجمع تشخیص
در این میان تا کنون گمانه‌زنی‌های فراوانی در خصوص ریاست مجمع تشخیص مصلحت از سوی رسانه‌ها و فعالان سیاسی مطرح شده و هر کدام شخصیت‌هایی را به عنوان بخت اصلی تصدی این سمت مهم معرفی می‌کنند. یکی از نخستین کاندیداهای ریاست مجمع تشخیص در همان ابتدای فوت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، علی‌اکبر ولایتی بود. وی که هم اکنون ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک وابسته به مجمع تشخیص را برعهده داشته و همزمان به عنوان مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‌الملل نیز انجام وظیفه می‌کند، با انتخاب شدنش به سمت رئیس هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی، عملاً از فهرست کاندیداهای ریاست مجمع تشخیص کنار رفته است. از سویی برخی از تحلیل‌گران علی اکبر ناطق‌نوری را به عنوان یکی از گزینه‌های متحمل ریاست مجمع معرفی می‌کردند، اما برخی این احتمال را با استعفای وی از ریاست دفتر بازرسی بیت رهبری به دلایلی که از سوی نزدیکان ناطق نوری علاقه وی به گسترش فعالیت سیاسی بدون انتساب به نگاهش به رهبری دانسته شد، رد کرده‌اند. نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم محمود احمدی‌نژاد نیز از سوی طرفداران خود به عنوان یکی از گزینه‌های متحتمل برای این کرسی مطرح شد که پس از ماجراهای کاندیداتوری وی در ریاست جمهوری بر خلاف توصیه رهبر انقلاب و البته رد صلاحیتش، اکنون اقبالی برای رسیدن به صندلی ریاست مجمع را ندارد.
آیت‌الله محمدعلی موحدی کرمانی از دیگر گزینه‌های مطرح شده برای این سمت است. حتی شایع شد که وی برای تکیه زدن بر کرسی ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، از دبیر کلی جامعه روحانیت مبارز کناره‌گیری خواهد کرد. نام سید ابراهیم رئیسی، تولیت آستان قدس رضوی نیز پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم مطرح شد.
از گمانه‌زنی‌ها که بگذریم؛ روز گذشته علی‌اکبر ولایتی در حاشیه دیدار رئیس حزب وطن ترکیه در جمع خبرنگاران با تاکید بر اینکه بدون تردید تکلیف ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام در آینده نه چندان دور روشن می‌شود، گفت: ما منتظر هستیم تا ببینیم تصمیم نظام در این مورد چیست، بی تردید، مجمع جایگاه بسیار مهمی در نظام دارد و جایی است که برای مشورت رهبر معظم انقلاب بر اساس اصل 110 قانون اساسی تشکیل شده است. ان‌شاءالله درآینده شاهد خواهیم بود که مجمع تشخیص مصلحت نظام با قوت و قدرت کار خود را ادامه می دهد.
صحبت‌های رئیس کنونی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص در حالی مطرح می‌شود که طی روزهای گذشته، احتمال انتخاب آیت‌الله سید محمود هاشمی شاهرودی به ریاست مجمع بیش از سایر گزینه‌های یاد شده مطرح است. وی که علاوه بر سابقه ریاست قوه قضاییه، نایب رئیسی مجلس خبرگان رهبری را نیز در کارنامه دارد و البته رئیس شورای حل اختلاف قوا نیز هست، به عنوان نزدیک‌ترین گزینه برای تکیه زدن بر صندلی ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح می‌شود. باید دید آیا با اعلام اسامی اعضای دور جدید مجمع، هاشمی به جای هاشمی خواهد نشست یا خیر!