جهان امروزی پر شده از رژیم‌های غذایی زودگذر که معمولاً برای کاهش وزن و کاهش بافت چربی به کار می‌روند اما کمتر کسی تاکنون به این فکر کرده که یک کیلوگرم چربی چگونه بعد از یک مدت رژیم غذایی محو می‌شود و پاسخی نیز برای این سوال مهم نیافته است. حتی در سوالی مشابه که […]

جهان امروزی پر شده از رژیم‌های غذایی زودگذر که معمولاً برای کاهش وزن و کاهش بافت چربی به کار می‌روند اما کمتر کسی تاکنون به این فکر کرده که یک کیلوگرم چربی چگونه بعد از یک مدت رژیم غذایی محو می‌شود و پاسخی نیز برای این سوال مهم نیافته است. حتی در سوالی مشابه که به بیش از ۱۵۰ پزشک، متخصص تغذیه و مربی ورزشی ارائه شد هیچ‌کدام نتوانستند پاسخ واضحی به این سوال بدهند و آنها نیز متوجه بی‌اطلاعی از این موضوع در عین بالا بودن سطح دانش خود شدند. اغلب مردم بر این باورند که در طی پروسه کاهش وزن، بافت چربی به انرژی تبدیل می‌شود که باور کاملاً اشتباه و غیرواقعی است.
مشکل این تئوری این است که قانون حفظ و ثبات ماده را که در تمامی واکنش‌های شیمیایی پایدار می‌ماند زیر پا می‌‌گذارد. برخی نیز بر این باورند که چربی به عضله تبدیل می‌شود که البته چنین امری غیرممکن است و برخی دیگر نیز بر این باورند که چربی از طریق بخشی از روده بزرگ (کولون) دفع می‌شود. در مطالعات انجام گرفته تنها سه نفر به سوال فوق پاسخ درست دادند که نشان می‌دهد بیش از ۹۸ درصد فعالان در حوزه سلامتی و کاهش وزن هیچ تصور درستی از نحوه کاهش بافت چربی ندارند. پس اگر چربی به عضله و انرژی تبدیل نشده و از طریق روده نیز دفع نمی‌شود، چربی که با کاهش وزن محو می‌شود به کجا می رود؟
جواب درست و منطقی این است که چربی به دی‌اکسید کربن و آب تبدیل می‌شود. دی‌اکسید کربن تولید شده در اثر سوختن بافت چربی را هنگام تنفس بیرون داده و آب تولید شده در این فرآیند نیز وارد جریان خون شده و در ادامه از طریق ادرار و عرق از بدن خارج می‌شود. اگر شخصی ۵ کیلوگرم از بافت چربی خود را از دست بدهد در حدود ۴ کیلوگرم آن از طریق ریه‌ها دفع می‌شود (دی‌اکسید کربن) و یک کیلوگرم باقیمانده نیز به آب تبدیل شده و در نهایت به شکل ادرار یا عرق از بدن دفع خواهد شد. در واقع تقریباً تمام بافت چربی از طریق تبدیل شدن به دی‌اکسید کربن و در فرآیند تنفس از بدن خارج می‌شود.
این موضوع بسیار باورنکردنی و هیجان‌انگیز است اما در واقع باید بدانید که هر چه ما می‌خوریم در نهایت از طریق ریه‌های ما بر می‌گردد. هر کربوهیدرات و تقریباً تمامی چربی‌هایی که در بدن هضم می‌شود به دی‌اکسید کربن و آب تبدیل می‌شود. در مورد مشروبات الکلی نیز همین موضوع صحت دارد. پروتئین‌ها نیز سرنوشت مشابهی دارند و تنها بخش کمی از آن به اوره و دیگر ترکیبات جامد تبدیل می‌شود که از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند. تنها مواد غذایی که هضم نشده و دست نخورده به قسمت کولون روده بزرگ می‌رسند فیبرها هستند. غیر از فیبر، هر چیزی که می‌خورید در جریان خون و ارگان‌های بدن جذب شده و جایی نمی‌رود تا این که از طریق تنفس، عرق یا ادرار از بدن خارج شوند.
همه ما می‌دانیم که میزان انرژی که وارد بدن می‌شود با مقدار انرژی که توسط بدن مصرف می‌شود مساوی خواهد بود. اما انرژی ترکیب بسیار پیچیده‌ای است. دلیل این که دچار اضافه وزن یا کاهش وزن می‌شوید را می‌توان با پایش دقیق کیلوگرم‌هایی که وارد بدن می‌شوند یا از آن خارج می‌شوند نیز متوجه شد و نیاز نیست تنها به بررسی کیلوژول‌ها و کالری‌های مبهم روی بیاوریم. برای مثال بر اساس مطالعات انجام گرفته در ایالات متحده، هر شهروند آمریکایی به طور متوسط روزانه ۳/۵۵ کیلوگرم غذا و نوشیدنی وارد بدن خود می‌کند. از این مقدار ۴۳۰ گرم مواد مغذی بزرگ جامد، ۱۷ گرم فیبر و ۳/۱۱ کیلوگرم آب است.
چیزی که در این میان سخنی از آن گفته نمی‌شود این است که هر شخص به طور روزانه ۶۶۰ گرم نیز اکسیژن وارد بدن خود می‌کند که در کاهش یا افزایش وزن یا بافت چربی نیز مهم است. اگر ۳/۵۵ کیلوگرم غذا و آب را وارد بدن خود کنید و ۶۶۰ گرم اکسیژن نیز به آن اضافه کنید، پس باید در پایان روز ۴/۲ کیلوگرم ماده نیز از بدن شما خارج شود تا تعادل ورودی و خروجی برقرار بماند در غیر این صورت دچار اضافه وزن خواهید شد. اگر بخواهید کاهش وزن و کاهش بافت چربی را تجربه کنید باید بیش از ۴/۱کیلوگرم از این مواد مصرفی را در طول روز از بدن خود خارج کنید. هر شهروند آمریکایی، برای مثال، روزانه ۴۳۰ گرم کربوهیدرات، چربی، پروتئین و مشروبات الکلی مصرف می‌کند دقیقاً تولید ۷۷۰ گرم دی‌اکسید کربن و ۲۹۰ گرم آب و در حدود ۳۱ گرم اوره و دیگر ترکیبات جامد را در بر‌دارد که از بدن خارج می‌شوند.
باقیمانده تراز متابولیک شخص در حالت استراحت نیز ۵۹۰ گرم دی‌اکسید کربن در طول روز تولید خواهد کرد. هیچ غذا یا دارویی نمی‌تواند این میزان از مصرف انرژی در حالت استراحت را تغییر دهد هرچند ادعاهای کذب زیادی در این زمینه صورت می‌گیرد. خبر خوب این است که در حالت خواب شبانه نیز هر شخص ۲۰۰ گرم دی‌اکسید کربن را از طریق تنفس بیرون خواهد داد. از این رو حتی قبل از این که از رختخواب خارج شوید نیز یک چهارم از انرژی که باید از طریق خارج کردن دی‌اکسید کربن از بدن دفع شود را از دست می‌دهید.
پس اگر چربی به دی اکسید کربن تبدیل می‌شود آیا تنفس بیشتر می‌تواند راهی ساده برای کاهش وزن و کاهش بافت چربی بدن باشد؟ جواب این سوال متاسفانه منفی است. تنفس بیش از حد ارادی و عمدی باعث می‌شود که سطح دی‌اکسید کربن در خون از مقدار عادی پایین‌تر بیاید و باعث سرگیجه و گاهی بیهوش شدن می‌شود. تنها راه موثری که می‌توانید با استفاده از آن به طور ارادی اما موثر و طبیعی میزان دی‌اکسید کربن تولیدی بدن خود را افزایش دهید به کار انداختن عضلات است. اما خبر خوبی نیز در این زمینه داریم و آن این که سرپا ایستادن میزان متابولیسم بدن شما را تا دو برابر افزایش خواهد داد.
برای مثال اگر در طول روز هنگام لباس پوشیدن یا لباس درآوردن سر پا بایستید در عرض ۲۴ ساعت بیش از ۱/۲ کیلوگرم دی‌اکسید کربن از طریق تنفس از بدن خود خارج خواهید کرد. پیاده‌روی کردن این میزان متابولیسم را سه برابر خواهد کرد و همین مقدار در مورد آشپزی کردن، جارو کردن و انجام کارهای خانه نیز صحت دارد. برای متابولیسم ۳۱۰ گرم چربی، به ۹۹۰ گرم اکسیژن نیاز داشته و ۸۷۰ گرم دی‌اکسید کربن همراه با ۳۴۰ گرم آب تولید خواهد کرد. غذایی که می‌خورید نمی‌تواند هیچگونه تغییری در این ارقام ایجاد کند.
از این رو برای از دست دادن ۳۱۰ گرم چربی باید ۸۷۰ گرم دی‌اکسید کربن از طریق تنفس از بدن خارج کنید بدون در نظر گرفتن مقدار آب مواد غذایی که از طریق عرق و ادرار از بدن شما خارج می‌شود و این مقادیر در مورد هر نوع غذایی که می‌خورید ثابت باقی خواهد ماند. بدین ترتیب هر رژیم غذایی که «سوخت» کمتری نسبت به آن چه که می‌سوزانید را تولید می‌کند، می‌تواند در کاهش بافت چربی موثر باشد.
منبع: روزیاتو