سرویس سیاسی ندای گیلان-عبدالله ناصری:در روز قدس، یعنی روز وحدت امت اسلام و همسویی جهانی با آرمان ملت مظلوم فلسطین، این انتظار وجود دارد کنش‌ها و رفتارهای سیاسی و مردمی در جامعه ایران حول این مساله مهم باشد، و برای نفی ظلم و ایجاد وحدت در سطح جهان اسلام به‌ویژه در صفوف ایران اسلامی از آن استفاده شود. طرح مسائل تفرقه‌انگیز و فضاسازی علیه دولت و شخصیت‌های نزدیک به آن در این روز نه‌تنها باعث کمک به آرمان‌های برحق ملت فلسطین نخواهد شد، بلکه فضای وحدت و اتحاد ملی را نیز با سوالاتی جدی روبه‌رو خواهد کرد.

اگرچه این کنش‌ها مسبوق به سابقه بوده و طی سال‌های گذشته از مناسبت‌های گوناگون و حتی 22 بهمن برای انتقاد و هجمه به برخی از اشخاص استفاده شده، اما شایسته نیست در روز وحدت امت اسلامی کنش‌های غیر وحدت‌ آفرین صورت پذیرد.

این‌گونه رفتارها را باید به‌طور جد مورد کنکاش و تامل دقیق قرار داد. البته چنین کنش‌هایی از منظری دیگر چندان تعجب‌برانگیز نیستند. بعد از انتخابات پرشکوه 29اردیبهشت که در نوع خود شکستی غیرمنتظره برای برخی از جریانات منتقد دولت محسوب شده، برخی از جریانات افراطی هنوز نتوانسته‌اند خود را با آن شکست و عدم رأی اعتماد ملت منطبق سازند. رأی و مشارکت مردم و محبوبیت خیره‌کننده آقای روحانی نیز باعث تندتر شدن کنش سیاسی برخی از جریان‌های منتقد دولت شده است.

فضای شکل‌گرفته توسط مردم در روز انتخابات نشان داد که جامعه ایران به دوران و مرحله جدیدی گذار کرده که دیگر امکان بازگشت از آن به دوران مدنظر برخی از منتقدان میسر نیست. طبیعتا آنان از این به بعد درصدد هستند با کنش‌هایی همچون کنش روز قدس، دولت و سیاست‌های رئیس‌جمهور را در چهارسال آینده تحت‌الشعاع یا تحت‌تاثیر قرار دهند. رئیس‌جمهور در آینده نزدیک قرار است دولت، سازمان کاری و برنامه‌های خود را برای چهارسال پیش رو معرفی کند.

اکنون رئیس دولت درتلاش برای شکل‌دهی به یک کابینه مقتدر، توانمند و همسوست و مجلس شورای اسلامی نیز به‌گونه‌ای در امتداد و در مسیر حرکت دولت قرار دارد. همسویی قوه‌مقننه و قوه‌مجریه ضمن ایجاد فضای مثبت برای پیشبرد سیاست‌های دولت باعث هراس جریانات منتقد دولت نیز شده است. این جریانات در تلاشند زمینه‌های تزلزل دولت را فراهم آورند، اما باتوجه به رأی اعتماد بزرگ ملت به رئیس‌جمهور این امر بسیار بعید به نظر خواهد رسید. از بعدی دیگر این مساله با ایجاد فضای دوقطبی و تداوم آن در روزهای انتخابات مرتبط است.

اگرچه در دوران انتخابات وجود فضای دوقطبی تا اندازه زیادی قابل پیش‌بینی بود و طبیعت انتخابات نیز این‌گونه است، اما تداوم این فضا در دوران پس از انتخابات نه درست و نه در راستای منافع ملی ملت ایران قرار دارد. جریان منتقد دولت برای تداوم فضای دوقطبی در تلاش است، اما با این وجود، ساختار اطلاع‌رسانی دولت و گفت‌وگوی مستقیم آن با مردم و افکار عمومی بسیار ضعیف و نامنسجم است.

در این میان رسانه ملی نیز هیچ‌گونه اقدامی در این چارچوب انجام نمی‌دهد. بنابرین باید دولت آینده حوزه اطلاع‌رسانی و گفت‌وگو با ملت را در اولویت‌های اولیه خود قرار دهد و تلاش کند فضای تعامل و تفاهم و کنشگری معطوف به گفت‌وگو با مردم را در دستور کار قرار دهد تا از این طریق افکار عمومی کشور نیز ضمن قرار نگرفتن در مسیر فضای دوقطبی در جریان تلاش‌های منتقدان برای متزلزل ساختن اقدامات دولت قرار گیرند.