یاداشت ندای گیلان:هواپیمای حامل تیم فوتبال چاپه‌ کوئنسه برزیل که از بولیوی عازم فرودگاه مدلین واقع در شهر ریونگروی کلمبیا بود با 72 سرنشین و 9 خدمه به دلیل بروز نقص فنی در کلمبیا سقوط کرد و 76 نفر از جمله بازیکنان و مربیان این تیم جان خود را در این سانحه هوایی از دست دادند. قرار بود تیم چاپه‌ کوئنسه بامداد پنجشنبه گذشته در فینال جام سودآمریکانا به مصاف اتلتیکو ناسیونال کلمبیا برود. در این سانحه هوایی تنها 6 نفر سالم از میان لاشه هواپیمای سقوط کرده، زنده بیرون آمدند که یک نفر از آنها بعداً در بیمارستان جان خود را از دست داد. مارکوس دانیلو (دروازه‌بان تیم چاپه‌ کوئنسه)، خیمنا سوارس (از مهمانداران هواپیما)، آلن راشل (مدافع تیم)، جکسون فولمن (دیگر دروازه‌بان تیم) و رافائل هنزل (خبرنگار برزیلی) پنج نفری هستند که از این حادثه جان سالم به در بردند.
دنیای سیاست و ورزش و حتی اقتصاد بخاطر این حادثه غمبار در بهت فرو رفت و هر آنچه از دستشان برآمد کوتاهی نکردند تا درسی باشد برای کسانیکه درس پذیر نیستند.
از تسلیت سیاستمداران و بزرگان ورزش که بگذریم، از بازوبندهای سیاه بسیاری از تیم های امریکایی و اروپایی و یک دقیقه سکوت در دیدارهای مهم دنیا نیز که بگذریم، اقدام نیمار در بردن پیراهن چاپه کوئنسه در الکلاسیکو نیز امری موجه و طبیعی به شمار می رود اما وقتی بشنویم دو ستاره پر فروغ گذشته دنیای فوتبال یعنی رونالدینیوی برزیلی و خوان رومن ریکلمه آرژانتینی قصد دارند جهت ابراز همدردی به طور رایگان به مدت شش ماه برای این باشگاه بازی کنند یاد تعصب برخی از بازیکنان تیم های پرطرفدار داخلی می افتیم که رگ گردن شان یک فصل برای تیم آبی قطور می شود و بلافاصله فصل آتی در مقابل ریالی بیشتر اینبار صدایشان را برای تیم ابی بالا برده و با استناد به رنگ قرمز خونشان ادعا می کنند از ابتدای طفولیت قرمز دوست بوده اند.
جالب است بدانید فدراسیون برزیل اعلام کرد هر باشگاه یک بازیکن خود را رایگان در اختیار چاپه کوئنسه قرار می دهد و این تیم در هر رتبه ای که باشد، تا سه سال آینده به دسته پایین‌تر سقوط نخواهد کرد.
تیم اتلتیکو ناسیونال کلمبیا، حریف چاپه کوئنسه در فینال مسابقات سودآمریکانا نیز از کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی (کونمبول) درخواست کرد این جام به صورت افتخاری به این تیم برزیلی داده شود، کونمبول نیز با این درخواست موافقت کرد و این جام به این باشگاه برزیلی تقدیم شد تا برخی تیم های داخلی ما در لیگ های پایین یاد بگیرند نباید بخاطر گل مساوی دقایق پایانی از فرط خوشحالی (نه از سر غصه و ناراحتی!!!) به داخل زمین بریزند و داور و بازیکن و مربی تیم حریف را به باد کتک بگیرند تا اگر هواپیمایشان سقوط نکرد که بمیرند آنان را اینقدر بزنند تا بمیرند.
آری چاپه کوئنسه دیگر یک تیم فوتبال نیست، بلکه روح ورزش است، نماد جوانمردی است و دنیا باید در پرورش این هویت بکوشد نه اینکه همسر فلیپه خوزه ماچادو مدافع پیشین تیم فوتبال باشگاه صبای قم و از قربانیان تراژدی چاپوکوئنسه در اظهارنظری بگوید مطالبات فلیپه از باشگاه صبا حق دختر خردسالش هست و باید به وی پرداخت شود.

صاحب مقصودی -روزنامه نگار