امین حاج محمدی که قراردادی میلیاردی با باشگاه استقلال تهران دارد، درحالیکه به نیم فصل رقابت های لیگ برتر رسیده ایم تاکنون حتی 90 دقیقه هم برای این تیم به میدان نرفته است، وی بازیکنی است که حتی برای بازی نکردن هم پول خوبی از استقلال دریافت کرد و نشان داد که بدون حضور در میدان و با حمایت یک بازیکن بزرگ! هم می توان قرارداد خوبی با تیم های بزرگ بست.
متاسفانه حاج محمدی اولین میلیاردر سکونشین در فوتبال ما نیست و آخرینش هم نخواهد بود، اینکه چگونه می توان اینقدر بی دردسر میلیاردی درآمد داشت، ظاهرا در کشور ما چندان مورد مناقشه نیست.
دو سه فصل پیش بود که وزیر ورزش و رفقایش کلی داد و فریاد به راه انداختند که باشگاه های فوتبال حتما باید سقف قرارداد برای بازیکنانشان داشته باشند، اما این دستور یکی دو فصل، بیشتر پابرجا نماند، این بار وزیر ورزش با تهدید به افشای قراردادهای بازیکنان پا به میدان گذاشت تا شاید باشگاه ها را دچار واهمه ای کند، اتفاقا وزیر بر سر حرف خود ماند و قراردادهای بازیکنان همه تیم ها را منتشر کرد و دیدیم که چقدر بازیکن میلیاردی در این فوتبال نصف و نیمه ما وجود داشتند؛ بازیکنانی که قطعا با درنظر گرفتن توانایی فنی شان فقط می توانیم آنها را آفتی برای ورزش کشور بنامیم.
بازار نقل و انتقال فوتبال دیگر بازار مکاره ای شده که دلالان ریز و درشت در آن گنجشگ ها را رنگ می کنند و جای قناری می فروشند. بازیکنان نامی و ملی پوش و پایتخت نشینان جای خود، متاسفانه این روزها بازیکنان جوان و تازه چهره شده، همان هایی که از انتشار نام هایشان در فوتبال ایران چند ماه نیز نمی گذرد چنان در بازار گرمی حرفه ای نشان می دهند که می توانند مدیران باشگاه ها و مربیان را به سادگی فریب دهند و قرارداد میلیاردی امضا کنند.
دیگر همگان می دانند در فصل نقل و انتقالات فوتبال، پول های کلانی رد و بدل می شود اما این سوال ذهن افکار عمومی را به خود مشغول کرده است؛ آیا این بازیکن که به اسم ستاره و با هزینه ای گزاف به یک تیم می پیوندد، می تواند برای تیم جدیدش ثمربخش باشد یا خیر؟
بی شک حاج محمدی های زیادی در این نیم فصل جابه جا خواهند شد، باشد که مدیران فوتبالی چشمانشان را بیشتر باز کنند.

حاصب مقصودی-روزنامه نگار