به گزارش سرویس حوادث ندای گیلان،زنی که متهم است همسرش را به دلیل اینکه از دادن تلفن همراهش ممانعت کرد، به قتل رساند، بار دیگر پای میز محاکمه رفت. این زن در جلسه رسیدگی گفت به رفتار‌‌های همسرم مشکوک شده بودم.
به گزارش خبرنگار ما، ٢١ تیر‌ سال ٩٤ مأموران از وقوع یک نزاع منجر به مرگ با‌خبر شدند. آنها بلافاصله با شنیدن این خبر به محل حادثه رفتند و متوجه شدند مقتول مرد ٢٦ساله‌ای است که با ضربه چاقوی همسرش نازنین به قتل رسیده است. نازنین که در صحنه جنایت دستگیر شد، به مأموران گفت: مدتی بود که به رفتار‌های همسرم مشکوک شده بودم. بیشتر اوقات در شبکه‌های اجتماعی بود و به من و فرزندم توجه نمی‌کرد. این زن ٢١ساله درباره روز حادثه به مأموران جنایی گفت: شب حادثه زمانی که به بهانه تماس تلفنی از همسرم خواستم تلفن همراهش را به من بدهد، او از دادن گوشی‌اش ممانعت کرد. با این کار او عصبانی شدم و سر همین موضوع با او مشاجره کردم. ناگهان همسرم به طرفم حمله کرد و من را کتک زد. من نیز کنترل خودم را از دست دادم و چاقوی میوه‌خوری را که در دست داشتم، به طرفش پرتاب کردم که به سینه‌اش برخورد کرد. همسرم در همان حال به طرف راه‌پله‌ها دوید و نزدیک پله‌ها نقش بر زمین شد. همسایه‌ها با شنیدن صدای همسرم به راه‌پله آمدند و صاحب‌خانه‌مان با پلیس ١١٠ و اورژانس تماس گرفت؛ اما همسرم قبل از اینکه به بیمارستان برسد، جان خود را از دست داد. من قصد کشتن همسرم را نداشتم و فکر نمی‌کردم چاقو درون سینه‌اش فرو برود.
به‌این‌ترتیب با تکمیل تحقیقات پلیس و شکایت اولیای‌دم کیفر‌خواست علیه این زن جوان صادر و پرونده برای رسیدگی در اختیار شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت. در ابتدای جلسه نماینده دادستان کیفرخواست را قرائت کرد؛ سپس اولیای‌دم در جایگاه ویژه قرار گرفتند و از دادگاه تقاضای قصاص متهم را کردند. با پایان گفته‌های اولیای‌دم نازنین در جایگاه ایستاد و گفت: قصد کشتن همسرم را نداشتم. زمانی‌ که همسرم به من حمله کرد، به طرف آشپزخانه رفتم و برای ترساندن او چاقو را برداشتم و به طرفش پرتاب کردم؛ اما نمی‌خواستم او را بکشم. با پایان گفته‌های اولیای‌دم و متهم ختم جلسه اعلام شد و قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند و نازنین را به دلیل شبه‌عمد‌بودن قتل به پرداخت دیه محکوم کردند؛ اما دیوان عالی کشور رأی را رد کرد و پرونده را برای رسیدگی بیشتر به شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران فرستاد و متهم بار دیگر پای میز محاکمه حاضر شد و بار دیگر حرف‌های قبلی‌اش را تکرار کرد و گفت: از اولیای‌دم درخواست دارم من را ببخشند. من قصد کشتن همسرم را نداشتم. با پایان گفته‌های متهم قضات برای تصمیم‌گیری درباره این پرونده وارد شور شدند.