اجرای طرح ترافیک خیلی به مذاق بعضی‌ها خوش نیامد و عده ای لب به اعتراض گشودند و این‌بار این طرح را دستاویزی برای حمله به شهردار قرار دادند.

ندای گیلان: سالهاست که کارشکنی‌ها به مانند منجلابی شهرداری و شورای شهر رشت را در خود فرو برده است و در این میان دود این مشکلات تنها به چشم مردم بی‌نوا می‌رود. علیرغم تمام این مشکلات، روی کار آمدن دکتر ثابت‌قدم و تکیه زدن وی بر کرسی شهرداری کلان‌شهر رشت در این مدت هرچند کوتاه تغییرات مثبت و سازنده‌ای را در این شهر بی‌سروسامان به دنبال داشته است.

از اجرای طرح ترافیک و پیاده‌روسازی گرفته تا نگاه بسیار عمیق به معضل خانمان‌سوز و نسل‌کش شیرابه‌ها، تنها بخشی از عملکرد شهردار جوان رشت است.

البته اجرای طرح ترافیک خیلی به مذاق بعضی‌ها خوش نیامد و عده‌ای لب به اعتراض گشودند و این بار این طرح را دستاویزی برای حمله به شهردار قراردادند.

باید این سؤال را از منتقدان مغرض و شهروندان فهیم پرسید که تا به کی شهرداری رشت باید تنها به امورات روزمره بپردازد و از ترس اعتراضات قدمی برای توسعه و پیشرفت این شهر بحران‌زده بر ندارد؟

بی‌شک اگر همراهی مردم با مدیران نباشد، توسعه و پیشرفت نیز محقق نخواهد شد و هرروز گره تازه‌ای بر مشکلات افزوده می‌شود.

مسلم است که فشار افکار عمومی جامعه و مطرح‌شدن انتقادات بی‌جا در کوچه و خیابان و تاکسی و محافل عمومی نتیجه‌ای جز دلسردی مدیران از خدمت‌رسانی و اقدامات بزرگ نخواهد داشت و آنان را درگیر روزمرگی می‌کند.

باید دقت داشت که برای رسیدن به اهداف بزرگ باید مدتی سختی را نیز تحمل کرد؛ نه اینکه درجا زد و به بهانه اینکه زیرساخت آماده نیست به سمت جلو حرکت نکرد.

اگر می‌خواهیم آلودگی و ترافیک کمتری داشته باشیم باید به سمت مدرنیزه شدن و اجرای طرح‌هایی مانند طرح ترافیک و ازاین‌دست حرکت کنیم.

حال که شهردار رشت و مجموعه مدیریتی وی با حرکت جهادی با تمام مشکلات و تنگناهای مالی و اقتصادی در حال کار و تلاش هستند و می‌خواهند کلان‌شهر رشت را به جایگاه نسبی خود برسانند چرا نباید همه مسئولان و شورا‌نشینان و مخصوصاً مردم و رسانه‌ها به آنان کمک کنند تا این هدف مهم محقق شود! مگر دغدغه مسئولان و شورا‌نشینان و مردم پیشرفت و توسعه نیست؟ مگر مردم دوست ندارند در شهری خوب و با امکانات و آرامش زندگی کنند و به شهر خود افتخار کنند؟ پس همه باید کمک کنند تا این مهم محقق شود.

در املای نانوشته هیچ غلطی وجود ندارد. وقتی کاری آغاز می‌شود قطعاً دارای اشکالات و ایراداتی نیز هست اما این دلیل نمی‌شود برخی آن‌چنان موضع‌گیری کرده و فضا را غبارآلود کنند که دیگر مدیران شهر دل‌ودماغی برای دل به دریا زدن و ریسک‌پذیری و توسعه شهری نداشته باشند.

قطعاً هر کاری هزینه‌ای دارد. اگر می‌خواهیم شهری بدون ترافیک و آرام داشته باشیم باید بپذیریم که از اتومبیل شخصی استفاده نکنیم و با ناوگان حمل‌ونقل عمومی تردد کنیم. هرچند شاید این ناوگان حمل‌ونقل در ابتدا دارای ایراداتی هم باشد اما بی‌شک اگر مردم استقبال کنند مسئولین امر موظف می‌شوند بهترین امکانات را در آن حوزه فراهم کنند و برعکس اگر استقبالی از سوی مردم نباشد منطقی است که مدیران شهری در این شرایط سخت اقتصادی، هزینه در این بخش را بی‌جهت بدانند.

قطعاً همکاری مردم و شورا‌نشینان و مخصوصاً حمایت رسانه‌ها در توسعه و آبادانی شهر باران‌های نقره‌ای پس از این همه مشکلات و زخم‌های فراوان می‌تواند کارگشا باشد و این شهر را به جایگاه واقعی خود برساند.

پیاده‌روی فرهنگی علم الهدی از ماندگارترین پروژه‌های شهر رشت است که در دوره قبلی مدیریت دکتر ثابت‌قدم به اجرا گذاشته شد و اکنون یکی از نمادهای این شهر محسوب می‌شود. قطعاً در 50 یا 100 سال آینده، شهر و شهروندان رشت را با این قبیل آثار تاریخی قضاوت خواهند کرد.

کارهایی مانند پیاده راه فرهنگی علم الهدی می‌تواند کلان‌شهر رشت را در کشور دارای آبرو و اعتبار کند و همچنین موجب می‌شود میهمانانی که از خارج استان به شهر رشت سفر می‌کنند به سفرهای بعدی رغبت پیدا کنند و به‌این‌ترتیب آوازه زیبایی‌های این شهر در کشور بپیچد و رونق صنعت توریسم و اقتصاد استان را به دنبال داشته باشد.

چرا نباید رشت نیز همانند اصفهان و شیراز شود؟ با ایجاد چنین فضاهایی که دکتر ثابت‌قدم برای شهر مظلوممان رشت در ذهن خود متصور است می‌توان در آینده رشت را در کنار شهرهای تاریخی و زیبای کشور دید که در تمامی فصول سال پذیرای گردشگران باشد.

به‌راستی هم‌اکنون سهم کلان‌شهر رشت از حضور مسافران و توریست در گیلان چقدر است؟ آنانی هم که وارد گیلان می‌شوند به شهرهای اطراف سفرکرده و از مواهب آنجا بهره‌مند می‌شوند چراکه رشت به‌جز بوی نامطبوع دو رودخانه‌اش و ترافیک طاقت‌فرسا چیزی برای دیدن ندارد.

امیدواریم شورا‌نشینان و مسئولان و مخصوصاً مردم محض رضای خدا به دکتر ثابت‌قدم و مجموعه مدیریت شهری ایشان کمک کنند و اگر هم کمک نمی‌کنند چوب لای چرخ نگذارند تا شهر خسته و زخمی رشت بتواند نفسی کشیده و از این وضعیت اسفبار نجات پیدا کند. به امید این مهم/ایلنا