صدا وسیما و نهاد‌های رسمی که با پول مردم اداره می‌شوند، باید تابع نظر اکثریت مردم و بازتاب دهنده نظر اکثریت جامعه باشند، نه اینکه صرفا به تریبون یک حزب یا جریان سیاسی خاص تبدیل شوند…

به گزارش ندای گیلان،نگاه یک بعدی صدا و سیما در نقد برجام و در پی این نگاه تمام مسئولیت‌ها را متوجه دولت دانستن، مصداق بارز وارونه جلوه دادن حقایق است. برجام محصول همکاری تمام ارکان تصمیم‌گیری در جمهوری اسلامی بوده است که در غیر از این صورت چنین توافقی صورت نمی‌گرفت. زیرا نه طرف مقابل حاضر به پذیرش چنین توافقی بود و نه در داخل کشور این امکان وجود داشت که دولت بتواند چنین توافقی که آثار امنیتی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مهمی دارد، به تنهایی پیش ببرد. بنابراین از روی عدم دانش و اطلاعات کافی است که گفته شود برجام صرفا در پی تصمیمات رئیس‌جمهور یا وزیر امور خارجه شکل گرفته است، نکته دیگر آنکه مذاکرات اساسا محدود به دوره تصدی دولت یازدهم نبوده است و این سلسله مذاکرات پیش از دولت روحانی و از گفت‌وگوهای آستانه توسط آقای جلیلی و در عمان و آقای ولایتی قبل از سال 92 شروع شده بود و اصول کلی آنچه که امروز برجام نام دارد در آن مذاکرات مورد توافق قرارگرفت. منتهای مراتب نباید فراموش کرد که طرف مقابل چندان راغب نبود با دولت دهم یا دولتی همسو با سیاست‌های آن دولت به توافق برسد و به انتظار انتخابات در ایران نشست تا دولتی میانه‌رو با پشتوانه اجماع ملی سرکار بیاید. اما این بدان معنا نیست که اگر سال 92 دولتی بجز دولت آقای حسن روحانی سرکار می‌آمد مذاکرات به سرانجام نمی‌رسید اما ایران را در موضعی متفاوت از موضع فعلی و چه بسا ضعیف‌تر قرار می‌داد. بنابر این نمی‌توان مسئولیت برجام را صرفا متوجه دولت فعلی دانست. گرچه ذکر این نکته الزامی است که برجام هم مانند دیگر موضوعات سیاسی باید مورد نقد قرارگیرد و کاستی‌های آن دیده شود اما در نقد آن و بیان کاستی‌ها باید دو نکته را لحاظ کرد. چالش‌های موجود در روابط بین ایران و و غرب، صرفا مربوط به مسائل هسته‌ای نبوده و حاصل چهار دهه کشمکش سیاسی است. پایان یافتن دولت میانه‌رو و دموکرات اوباما و جایگزین شدن آن با دولت رادیکال و تندرو ترامپ نیز مزید بر علت شده و شرایط را بیش از پیش دشوار ساخته است. دولت اوباما قصد داشت مناقشه هسته‌ای را از دیگر مناقشات جدا کرده و به صورت مستقل به آن بپردازد اما این رویکرد از دستور کار دولت فعلی آمریکا خارج و سیاست فشار بیشتر جایگزین آن شده است. واضح است که انتقاد از اشخاص و احزاب، دسته و نهادهای مستقل سیاسی روا و پذیرفتنی است اما صدا وسیما و نهاد‌های رسمی که از بودجه عمومی و بیت‌المال ارتزاق می‌کنند و به عبارتی دیگر با پول مردم اداره می‌شوند، باید تابع نظر اکثریت مردم و بازتاب دهنده نظر اکثریت جامعه باشند، نه اینکه صرفا به تریبون یک حزب یا جریان سیاسی خاص تبدیل شوند. نهایت اینکه همواره باید سعی بر این باشد که با توجه به شرایط موجود، نقد منصفانه از برجام داشته باشند.