یادداشت:وینستون چرچیل می گوید: حقیقت، انكارناپذیر است. بدخواهی ممكن است به آن حمله كند. ممكن است نادانی آن را به مسخره بگیرد، اما سرانجام حقیقت پایدار خواهد بود.
بدان هرگاه در برابر عملکرد و حق خواهی ات، موضع گرفتند عملکرد چشم گیری داشته ای…

زندگی همین است به همدیگر دروغ می چسبانیم، حق را با خود می دانیم، با اینکه در دل خود از حقایق خبر داریم…

به پاس همه رفاقت هایی که ارزشش بیش از این جدال های زودگذر است، در برابر همه این هجمه های دروغین سکوت را سر می گیری با اینکه در دلت حرف ها نهفته است…

حرف‌هایی از جنس نامهربانی، از جنس تخلفات، حرف هایی از منافعی که در خطر است، اسنادی از پرداخت ها و دریافت‌های خاص و … که همگی از خیانتی عجیب به شهر خبر می دهند…

وقتی اوج آرزوهایت شهری زیبا و نمونه است، وقتی هدفت آگاه سازی همان هایی است که به خواب غفلت فرو رفته اند و چشم ها و گوش‌هایشان را بر روی عوام فریبی ها بسته اند…

اما…

با بی مهری هرآنچه را که خود به خوبی می دانند حقیقت ندارد به تو نسبت می دهند…

به این فکر می کنی که شاید آرزوی آن ها با تو متفاوت است…
شاید آن ها شهر را زیباتر نمی خواهند…

شاید برای آن ها منافع مهم تر است …

گاهی فقط می توان گذشت و به خدا سپرد…

آرزویم آبادانی و توسعه بیشتر همان شهر و دیار زیبایی است که حتی عده ای همان را نیز تنها برای خود می دانند…

هیچ چیز نمی تواند من را از دست یافتن به این آرزو باز دارد…

علیرضا پرندوش- روزنامه نگار و مدیرمسئول پایگاه خبری با مردم