به گزارش ندای گیلان،از میان مناطق وسیع اشغال شده توسط تروریست های داعش طی سال های گذشته، تنها نقطه ای سیاه به وسعت نیم کیلومتر مربع در منطقه الباغوز باقی مانده است. اما حالا دولت بشار اسد باچالشی جدید روبه روست. دونالد ترامپ که با هدف خوش خدمتی به رژیم صهیونیستی پیش از این سفارت خود را به بخش اشغالی بیت المقدس منتقل کرده بود، حالا در گام دوم در پی به رسمیت شناختن اراضی اشغالی بلندی های جولان در مرز سوریه و رژیم صهیونیستی است.

اقدامی که احتمالا پیش از انتخابات کنست با هدف برتری حزب بنیامین نتانیاهو بر رقبا انجام خواهد شد.

«اسرائیل کاتص» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی، دیروز در آستانه سفر «بنیامین نتانیاهو» به واشنگتن  که از نظر رقبای انتخاباتی او سفری تبلیغاتی است، ابراز امیدواری کرد که واشنگتن طی این سفر با به رسمیت شناختن حاکمیت این رژیم بر بلندی‌های جولان سوریه، رسما مهر تاییدی بر اشغالگری چند دهه‌ای صهیونیست‌ها بزند.

این گمانه‌زنی‌ها بعد از بازدید روز دوشنبه «لیندسی گراهام» سناتور ارشد کنگره آمریکا از جولان اشغالی که به همراه نتانیاهو و دیوید فریدمن، سفیر آمریکا انجام شد، شدت گرفت. این قانون گذار آمریکایی در کنار نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد که آمریکا باید «جولان را به عنوان بخشی از اسرائیل به رسمیت بشناسد».

پس از آن، خبرگزاری رسمی سوریه (سانا)، به نقل از یک منبع رسمی در وزارت خارجه سوریه که به نام وی اشاره نشده است، اعلام کرد: «اظهارات گراهام نشان می دهد که ایالات متحده از دریچه رژیم صهیونیستی به موضوعات نگاه می کند و دولت سوریه به شدت اظهارات این سناتور جمهوری خواه را محکوم می کند.» این منبع رسمی در وزارت خارجه سوریه همچنین گفت: «این گفته ها نه تنها بی توجهی به حقایق تاریخی و جغرافیایی است، بلکه نشانی دیگر از بی احترامی واشنگتن به قوانین بین المللی است.» تلاش واشنگتن مبنی بر به رسمیت شناختن جولان اشغالی در حالی است که اواخر آبان نیز، تنها آمریکایی ها بودند که با قطعنامه سالانه سازمان ملل متحد که منتقد رژیم آپارتاید اسرائیل به دلیل نیم قرن اشغال بلندی‌های جولان سوریه بود، مخالفت کرد. آن هم در شرایطی که ۱۵۱ کشور جهان به این قطعنامه رای مثبت داده بودند.
ماجرای اشغالی تاریخی
رژیم صهیونیستی در جنگ شش روزه سال 1967 با کشورهای عرب منطقه، بخش اعظم بلندی‌های جولان سوریه را به تصرف خود درآورد و در سال 1981  اعلام کرد که این بلندی‌ها را به فلسطین اشغالی ضمیمه کرده است. این منطقه در جنوب غرب سوریه با مساحتی حدود 1800 کیلومتر مربع واقع است و بخش اعظم استان «قنیطره» سوریه را تشکیل می‌دهد. مرتفع ترین نقطه این منطقه 2800 متر ارتفاع دارد. فارن پالیسی پیش از این گفته بود که انگیزه های اسرائیل از اشغال جولان روشن است؛ این منطقه از منابع طبیعی و یک موقعیت نظامی راهبردی برخوردار است.

اسرائیل با نقض قانون بین الملل، 34 شهرک و 167 کسب وکار در بلندی های جولان ایجاد کرده است. زندگی بومیان سوری در جولان با سرکوب سازمان یافته و تبعیض گسترده درآمیخته است. این امر در پاک سازی فرهنگی، تاکتیک های جدا کردن خانواده ها از یکدیگر، مصادره زمین ها، توسعه شهرک ها، سرکوب ساکنان و استقرار جونظامی بر منطقه توسط اسرائیل مشهود است.

فارن پالیسی ضمن اشاره به تلاش های رژیم صهیونیستی برای از بین بردن هویت عرب – سوری در جولان نوشت: امروزه حدود 27 هزار شهروند سوری در پنج روستا در جولان سکونت دارند. تهاجم سال 1967 اسرائیل به این منطقه، 130 هزار سوری را آواره کرد و 340 جامعه را از بین برد.

تعداد ساکنانی که در پی این تهاجم جولان را ترک کردند، به بیش از 400 هزار نفر می رسد که براساس قوانین بین الملل حق بازگشت را دارند اما اسرائیل به طور موقت جلوی آن را گرفته و با این کار خانواده ها و دوستان را از هم جدا کرده است. اسرائیل به طور غیرقانونی 95 درصد از خاک جولان را غصب کرده و در عین حال با اعمال مقررات محدود کننده بر 5 درصد باقی مانده برای سوری های بومی، این امکان را که بتوانند روستاهای خود را توسعه دهند و از زمین های کشاورزی خود سود ببرند ، از بین برده است.
رأی الیوم: جبهه جولان به زودی باز خواهد شد
حالا تنش برسر جولان می رود که به چالش اسرائیل تبدیل شود. رای الیوم در سرمقاله خود نوشت: آن چه نتانیاهو و تمامی سیاستمداران اسرائیلی از جمله ژنرال گانتس، بزرگ ترین رقیب نتانیاهو درک نمی‌کنند، این است که سوریه از بحران هفت سال اخیر با قدرت و صلابت بیشتر و با توان بالای جنگی و توانمندی های تهاجمی و دفاعی خارج شده است.

مهم‌تر از آن این است که سوریه به محور مقاومت وابسته است. محوری که وارد هیچ جنگی نشده است مگر آن که از آن پیروز بیرون آمده باشد از جمله جنگ‌هایی که علیه اشغالگران از سال ۱۹۷۳ وارد آن ها شده است. همان طور که منابع عالی‌رتبه سوریه به کمال خلف، خبرنگار این روزنامه در بیروت اعلام کردند این است که رهبری سوریه چند روز پیش تجهیزاتی به پایگاه نظامی‌اش در قنیطره در مرزهای جولان ارسال کرده و سامانه‌های دفاع هوایی را به منظور مقابله با هرگونه تجاوز دشمن اسرائیلی به حالت آماده‌باش درآورده است.

جبهه جولان در آینده‌ای نه چندان دور باز خواهد شد و بلندی‌های جولان همانند دیگر اراضی اشغالی به صاحبان عربش چه سوری، چه لبنانی، چه فلسطینی بازگردانده خواهد شد. دقیقا مانند بازگشت بخش گسترده‌ای از خاک سوریه که قبلا خارج از کنترل ارتش سوریه بود. به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان از سوی رئیس جمهوری آمریکا یا کنگره واقعیت تعلق این سرزمین اشغالی به سوریه را تغییر نخواهد داد. این به رسمیت شناختن هم اینک بازی با آتش است که فقط انگشتان بازیگران را نمی‌سوزاند بلکه دستان آن‌ها را قطع خواهد کرد، همان طور که انگشتان تمامی کسانی که به دنبال تجزیه سوریه و تغییر هویت عربی و مقاومت طی هفت سال گذشته بودند، قطع شدند.

جدا از این که این اقدام آمریکا بخشی از مراحل اجرایی معامله قرن قبل از رونمایی از آن است، انجام آن در این بازه زمانی یک هدف مشخص دارد، و آن کمکی دیگر به نتانیاهو در آستانه انتخابات بیست و یکمین دوره کنست در نهم آوریل آینده است. حزب لیکود به رهبری نتانیاهو به دنبال شکل‌گیری ائتلاف ژنرال‌ها معروف به ائتلاف «آبی سفید» در ماه گذشته، وضعیت بدی پیدا کرد و در نظرسنجی‌ها در جایگاه دوم قرار گرفت، اما همچنان کرسی‌های احتمالی اکتسابی دو جریان راست و چپ نزدیک به هم است. حالا به دنبال بالا رفتن آرای احتمالی حزب راست گرای تندروی «زیهوت» (هویت) به ریاست موشه فایگلین که خواستار شکل‌گیری «اسرائیل بزرگ» و اشغال همیشگی و کامل کرانه باختری است، شانس نتانیاهو هم برای نخست‌وزیری افزایش یافته است. این حزب با اعلام این که در صورت انتخاب شدن برای آزاد کردن «ماری‌جوانا» تلاش خواهد کرد، توانسته است، حمایت تعداد زیادی جوانان سکولار حامی احزاب چپ را به دست آورد. همچنین نظرسنجی‌های سه روز گذشته نشان می‌دهد که فاصله آرای لیکود و ائتلاف «کحول لوان» (آبی سفید) هم کمتر شده است. به رسمیت شناختن سلطه اسرائیل بر جولان به وسیله دولت ترامپ در روزهای آینده می‌تواند بر شانس نتانیاهو برای ثبت رکورد نخست وزیری (پنجمین بار) در تاریخ شکل‌گیری این رژیم از 1948 تاکنون بیفزاید. همچنان که قبلا هم نوشته‌ شد، دونالد ترامپ برگ برنده نتانیاهو در انتخابات پیش روست. جدا از انگیزه‌های دیگر این حمایت، ترامپ برای پیشبرد برنامه‌های خاورمیانه‌ای خود به نتانیاهو نیاز دارد. چند وقت پیش، نتانیاهو برای همراه ‌ساختن تعداد بیشتری از رای‌دهندگان، پوستری بزرگ از خود و دونالد ترامپ در خیابان‌های پرتردد و شلوغ نصب و «آشکاراتر» رئیس جمهور آمریکا را وارد ساز و کار انتخاباتی کنست کرد. در طول بیست دوره انتخابات پارلمانی کنست، روسای جمهور پیشین آمریکا به اندازه ترامپ نقشی تاثیرگذار در این انتخابات نداشته‌اند. علت آن هم به اعمال و خدماتی به نسبت بی‌سابقه بر می‌گردد که وی در طول دو سال ریاست جمهوری خود برای اسرائیل انجام داده است. از این جهت است که راست گرایان اسرائیلی‌ تندرو، ترامپ را نعمتی از «یهوه» می‌پندارند و این «نعمت» هم‌اکنون برگ برنده نتانیاهو در انتخابات است. انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی و شناسایی آن به عنوان «پایتخت اسرائیل» مهم‌ترین این کارها بود.