به گزارش ندای گیلان،سرعت رشد سرمايه‌داري جهاني و نقش بازارهاي نوظهور، اقتصاد جهان را متلاطم و نقشه راه و كره خاكي را متناقض و متجانس كرده است.
آخرين تحقيقات اقتصادي مؤسسه حسابرسي PWC (Price Water house Coopers) در مورد پيش‌بيني اقتصاد جهان از سال‌هاي ٢٠٣٠ تا ٢٠٦٠ نشان‌دهنده تغييرات شگرف و ايجاد قدرت‌هاي نوظهور و تغيير قطب‌بندي و بلوك‌هاي اقتصادي است. حجم توليد داخلي چين در سال ٢٠٦٠ (١٧٠ تريليون دلار) به‌تنهايي بيش از حجم توليد ناخالص داخلي ١٦٢ كشور جهان در سال ٢٠١٧ (٩٥ تريليون دلار) خواهد شد، بنابراين ترس و واهمه آمريكا از نقش چين در شرایط فعلی و آینده، قابل تأمل و تعمق مي‌شود! اندونزي به چهارمين قدرت اقتصادي جهان (٢٦/١ تريليون دلار) و روسيه به پنجمين جايگاه جهان (١٤/٤تريليون دلار) دست خواهند يافت. تولید ناخالص داخلی عربستان سعودي با ٦/٧ تريليون دلار به جايگاه سيزدهم جهان و ايران با داشتن ٦/١ تريليون دلار به جايگاه ١٥ جهان (قبل از کره‌جنوبی و کانادا) خواهد آمد. البته نبايد فراموش كرد كه اين برآورد و پيش‌بيني‌ها با فرض تداوم رشد اقتصادي و در شرايط صلح جهاني صورت گرفته بنابراين دولتمردان و مسئولان بايد كوشش كنند از ورود به ورطه جنگ و درگيري و هرگونه ماجراجويي كه ظرفيت اقتصادي كشور را به سراشيبي سوق خواهد داد، اجتناب و کوشش كنند هزینه‌های رفاه اجتماعی را که موجب بهبود کارايی کار و نشاط جامعه کار و تولید می‌شود، به بهای نابرابری بی‌سامان اقتصادی و پرکردن جیب رانت‌خواران دلال و طفیلی، ویران‌سازی نیروی انسانی انجام ندهند و از به‌کاربردن تئوری‌های ویرانگر کسانی که خود رانت‌بگیر دولت بوده و هستند (خانه و آپارتمان‌های سهمیه‌ای و…) برحذر باشند.