به گزارش ندای گیلان از رشت، در مسیر رونق و پویایی كلانشهررشت بدون تردید باید همه جانبه به مسایل شهر و شهر نشینی پرداخت.همه شهرها در این مسیر به لحاظ مدیریتی با چالش هایی مواجه خواهند شد، که بدون تأمل و با شتاب زدگی سیاسی و فکری این چالش ها رفع نخواهند شد.

اگر درمسیر توسعه، رشد فکری صورت نگیرد و تنها تک بعدی به مسایل نگاه کنیم مسیر شکوفایی و رشد اقتصادی، فرهنگی با سنگ ریزه های پس ماندگی فکری ناهموار می گردد. براي دستيابي به توسعه و ايجاد اشتغال پايدارشهري بايد شهر توسعه پيدا كند و زيرساخت شهري بدون رشد فكري امكان پذبر نيست.
حال با این سوال مواجه هستیم که آیا سرمایه گذاری در یک حوزه ی توسعه و مدیریت شهری، منافاتی با دیگر حوزه ها دارد؟

متاسفانه احداث پیاده راه رشت دستخوش نگاههای تک  بعدي شد و دراین مسیر با هجمه ای از انتقادها و کم لطفی ها روبرو گشت .

اگر افق دیدمان را گسترش دهیم و همه جانبه، این موضوع را بنگریم در می یابیم که قدمی مثبت در جهت ارتقای سطح گردشگری رشت و جلوه ای از توجه به بافت مرکزی شهر است که می تواند محل تلاقی افکار فرهنگی، هنری، اجتماعی وسیاسی باشد.

یک شهر عزت و غرور می خواهد، اقتصاد می خواهد وبه نفس کشیدن در هوای اشتیاق و همدلی نیاز دارد و دستی که پنجره های بسته ی انزوا را رو به مشارکت بگشاید.

برخی، حوزه های مختلف شهری و اجرایی شدن پروژه های مختلف در حوزه های مدیریت شهری را با یکدیگر مقایسه می کنند!

یکی از این مقایسه ها حوزه ی محیط زیست و سلامت شهری است که بدون تردید باید گفت هوا، آب و خاک برای بقای ما نیاز است و در اینکه معضلی مانند پسماندها، حفظ این عناصر حیاتی را با چالش مواجه می کنند شکی نیست، اما مقایسه ی پیشرفت اجرایی حوزه های مختلف شهری کاری عبث است.
بدون تردید برای رفع معضل آلودگی محیط زیست باید تلاش نمود اما رفع این معضل منافاتی در توجه و توسعه در حوزه های دیگر شهری واستانی ندارد.

همانگونه که برای احداث پیاده راه بودجه ای در نظر گرفته شد، برای حفظ محیط زیست سالم و سلامت شهری و محدود کردن آسیب های زیست محیطی پسماندها بودجه ای در حدود 300 میلیارد تومان پیش بینی شده که در فوریت اجرایی شهرداری و اداره ی پسماند رشت قرار دارد.

اگر خواستار توسعه همه جانبه شهري و اشتغال پايدار ومخصوصاً اقتصاد پويا و برون رفت از فقرشهري در ابعاد گوناگون هستيم، بايد توجه به زيرساختها را راس امور قرار دهيم كه امروزه تيم مديريت شهري رشت با تمام توان و تخصص در حال پياده سازي اين مدل توسعه اي است و همگان براي تقويت و شتاب مسير توسعه بايدبه مديران بومي و دلسوز خود كمك كرده و حتي المقدور با جوسازي هاي بي مورد خللي درآسايش و حقوق شهروندان، كه داشتن شهري توسعه يافته در حوزه هاي گوناگون رفاهي است به وجود نياورند.   

حال چنانچه به سبقه ی تاریخی سراوان و پسماند شهری در این محل بنگریم، در می یابیم که سراوان در 30 سال گذشته که برای اولین بار محل دفن زباله معرفی شد، تاکنون این بار را به دوش کشیده و بیماری (انباشت زباله) سال هاست مزمن گشته است

.

در سال هایی که گذشت سراون ناله هايی از درد انباشت زباله سر می داد و در همان زمان گوشه گوشه ی شهر فریاد مهجوری سر می داد، که شنیده نشد.

چرا آن روزها را از یاد برده ایم؟ و اکنون که قدم هایی در جهت باز گرداندن شکوه شهر و نفس کشیدن در هوای همدلی و مشارکت برداشته شده، برخي به دنبال تضعيف مديريت شهري كلانشهر رشت در معضل انباشت بيش از سه دهه اي زباله هاي سراوان هستند كه اگر خوشبينانه اين هجمه ها را مغرضانه نپنداريم، بايد گفت كه قياس مع الفارق است.

ناله های سراوان شنیده شده و باید رسیدگی شود اما در کنار مشارکت مردم، نهادها وسازمان های زیربط و با نگاه معضل استاني و كشوري امکان پذیرتر است و نه فقط شهري.

در بندهايي از اصل 50 قانون اساسي كشور با صراحت نام سازمان­هاي در جهت مديريت پسماند شهري ذكر شده كه خود نمايانگر مهم بودن مديريت پسماند با مشاركت سازمان­هاي ديگر كشور در كنار شهرداري­هاست.

بدون شك يكي از مهمترين سازمان هاي حمايتي در اين راستا سازمان حفاظت ازمحيط زيست است.

انتظار مي رود سركار خانم ابتكار به جاي جلوگيري از احداث سد شفارود، بفكر نجات جان چند ميليون انسان بي گناهي كه در استان گيلان زندگي مي كنند و دچار مرگ خاموش و تدريجي حاصل از  شيرابه هاي كشنده، سمي و سراطاني سروان  هستند باشد.