به گزارش‌‌‌‌‌ندای گیلان به نقل از خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، غلامحسین ابراهیمی‌دینانی، چهره ماندگار فلسفه ایران و عضو مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه درباره فضائل اخلاقی انسان گفت: تردیدی نیست که انسان تنها موجودی است که «من» می‌گوید البته «منِ» اصلی از خداوند است و اولین بار خود خداوند «من» را مطرح کرد اما بعد از خداوند در عالم، هیچ موجودی جز انسان «من» را نگفته است.وی در ادامه با بیان اینکه «منِ انسانی» دارای فضائل و رذائلی است، پرسید: من اگر به فضائل آراسته شود، این فضائل از درون یا بیرون انسان می‌آید؟ ممکن است عده‌ای بگویند انسان در برخورد با جهان بیرون فضائل به دستشان می‌آید اما حال این فضائل کجای بیرون هستند که به درون ما منتقل می‌شود؟ ما اگر تمام کره زمین را بگردیم می‌توانیم فضیلت پیدا کنیم؟دینانی در پاسخ به این سوال گفت: ما انبار فضیلت در بیرون انسان نداریم این فضائل از خود انسان است که به بیرون می‌جوشد. البته برخورد بیرونی آمادگی به انسان می‌دهد و بی تأثیر در انسان نیست. هر برخورد و نگاه کوچک ما به جهان یک تأثیر بر ما می‌گذارد اما آن اثرپذیری از بیرون و محیط پیرامون به ما استعداد می‌دهد تا فضائل درونی‌مان را آشکار کنیم.چهره ماندگار فلسفه در ادامه گفت: چیزی که در درون انسان اصل و منشأ تمام حرکات و سکنات و فعالیت‌های انسان چه فضائل و رذائل است ؛ عقل و اراده است. اگر تمام خصوصیات روحی و جسمی انسان را بررسی کنیم هیچ عنصری نیست که از عقل و اراده بالاتر باشد. بنابراین عقل و اراده در انسان اصل است و فضائل هم از خود انسان است.وی همچنین یادآور شد: حال بحث دیگر این است که