فردوسی، نگاهبان زبان فارسی و روایت‌گر هویت فرهنگی ایران، در شاهنامه خود نه تنها زبان پارسی را پاس داشته که هویت فرهنگی ایران را نیز به تصویر کشیده است. به گفته استادان ادبیات و ایرانشناسی، میراث فردوسی فراتر از یک اثر ادبی است و پیوندی استوار میان زبان، فرهنگ و تاریخ ایران‌زمین برقرار می‌کند که همچنان در پهنه ایران فرهنگی تأثیرگذار و قابل بررسی است.