ندای گیلان/ ایرنا: ابهام ستاری گفت: امروز شاهد است که آسیب‌های اجتماعی همچون چالش‌های پیچیده و چندبعدی بر ثبات و سلامت جامعه اثر گذاشته است و من در کتاب «قوه چهارم» ضمن عرضه‌ یک مدل فرهنگی نوین، به بررسی ریشه‌های این آسیب‌ها در بستر جامعه ایران پرداخته و راهکارهایی عملی برای کاهش آن‌ها پیشنهاد داده ام.

وی افزود: این اثر با ترکیب نظریه‌های جامعه‌شناسی و مطالعات فرهنگی، نشان می‌دهد که چگونه فرهنگ می‌تواند همچون قوه چهارم، در کنار نهادهای قانونی، اجرایی و قضایی، نقش محوری در پیشگیری و مهار آسیب‌های اجتماعی ایفا کند. لذا خوانندگان این کتاب، از پژوهشگران و سیاست‌گذاران تا فعالان اجتماعی با ابزارهای فرهنگی موثر برای ایجاد تغییرات پایدار آشنا خواهند شد.

ستاری اضافه کرد: کتاب «قوه چهارم» با طرح یک انقلاب فرهنگی، راه‌حلی نوین پیش‌رو می‌گذارد و آن عبارت است از بازسازی حوزه فرهنگ، چونان نیرویی محوری برای پیشگیری و کاهش معضلات اجتماعی. در واقع این کتاب فقط یک تحلیل نظری نیست. بلکه راهنمایی است برای اقدام تا با تکیه‌ بر سرمایه‌های فرهنگی ایران، جامعه‌ای مقاوم و سالم بسازیم.

این استاد دانشگاه افزود: در این کتاب، با عبور از تحلیل‌های کلیشه‌ای، به یک روش کاربردی دست‌یافته‌ایم که نشان می‌دهد چگونه می‌توان با ترمیم نهادهای فرهنگی، تقویت سرمایه‌های نمادین و بازتعریف هویت جمعی، جامعه‌ای مقاوم و کم آسیب ساخت. این مدل، حاصل پژوهش‌های میدانی و تلفیق دانش بومی با نظریه‌های پیشرفته علوم اجتماعی است.

وی ادامه داد: در این کتاب ضمن عرضه اولین مدل جامع بازسازی فرهنگی برای کاهش آسیب‌ها در ایران و نقد سازنده سیاست‌های فرهنگی گذشته، پیشنهاد راهبردهای عملیاتی ارائه داده ام و ضمن بررسی نقش رسانه، آموزش، فرهنگ، هنر و دین در بازآفرینی فضای اجتماعی به مطالعه موردی تجربیات موفق داخلی و بین‌المللی پرداخته ام.

ستاری سفارش کرد تا سیاست‌گذاران و مدیران فرهنگی که به دنبال الگوهای اجرایی هستند، پژوهشگران علوم اجتماعی که دغدغه مدل‌سازی بومی دارند، فعالان مدنی و مؤسسات مردمی که به فرهنگ به‌عنوان ابزار تغییر باور دارند و همه کنشگرانی که معتقدند فرهنگ، «قوه چهارم» تحول جامعه است، این کتاب را مطالعه کنند.

ضرورت بررسی آسیب های اجتماعی در یک دوره تاریخی

ستاری گفت: علم سیاستگذاری تلاش دارد تا ابعاد مختلف یک سیاست و چگونگی تدوین و تصویب آن را در یک الگوی فرایندی بررسی کند و روش های علمی کردن سیاست ها را به جامعه سیاست گذار معرفی کند. درک اثرها و پیامدهای تصمیم های سیاسی، دانش ما را نسبت به جامعه افزایش می دهد. این دانش کمک می کند تا بتوان تحلیل مناسبتر و واقع‌بینانه‌تری از یک سیاست ارائه و آن را مبنایی برای تدوین سیاست های بعدی قرار داد.

نویسنده کتاب «حقوق زنان ایرانی و سیاست خارجی آمریکا» افزود: این که یک موضوع چگونه به دستور کاری فعال می‌رسد و چه کسی این موضوع را در چرخه سیاستگذاری هدایت می‌کند، چگونه به نگرانی عمومی پاسخ داده می شود و آیا پاسخ آنها کارآمد بوده است، از سئوالات کلیدی در تحلیل سیاست های عمومی است.

وی ادامه داد: یکی از موضوعاتی که در حوزه سیاستگذاری عمومی کمتر به آن پرداخته شده، بررسی آسیب های اجتماعی در یک دوره تاریخی است. فهم آن آسیب ها در آن دوره، ما را به این رهنمون می کند که کمیت و کیفیت آن آسیب ها چه بوده است و چه سیاستگذاری در مقابل کاهش و کنترل آن صورت گرفته است. برون داد یک سیاست، همان عملکردی که سیاست گذاران از اجرای آن انتظار دارند و نتیجه نهایی از اجرای سیاست که برای جامعه هدف، حاصل می شود و آثار کوتاه مدت اجرای سیاست و آثار بلند مدت اجرای خط مشی مشخص می شود.