سازمان چای هرساله با شرکت‌های واسطه قرارداد حجمی ۶ ماهه منعقد می‌کند که این امر باعث می‌شود شکرت‌ها ثبات و امنیت شغلی نداشته باشند و با این شرایط با چندین سال سابقه و مدارک تحصیلی بالا، هرساله این خطر را احساس می‌کنند که به‌راحتی و بدون هیچ دلیلی کنار گذاشته شوند.

به گزارش فارس،صنعت چای یکی از قدیمی‌ترین بخش‌های تولید کشور است که برای افراد زیادی در بخش‌های مختلف اشتغال ایجاد کرده، چای‌کاران به‌عنوان پیشتازان این صنعت در زمره زحمتکشانی هستند که برای کمک به تولید ملی همواره در حال تکاپو و تلاشند و همراه با واحدهای چای‌سازی در استان‌های گیلان و مازندران دو ضلع مثلث این صنعت قدیمی و سبز را تشکیل می‌دهند.

‎در آن‌سوی این مثلث، سازمان چای کشور قرار دارد که از طریق استقرار نیروهای تخصصی خود عملیات خرید تضمینی برگ سبز چای را انجام می‌دهد، عده‌ای که امروزه عمدتاً از دوره جوانی خود فاصله گرفته‌اند و دوران میان‌سالی را طی می‌کنند و بهترین سال‌های عمر خود در دوران جوانی را در کارخانجات چای‌سازی سپری کردند و با تعامل با چای‌کاران و عوامل صنعت چای برای رونق چای ایرانی کوشیدند اما همواره مهجور و مغفول قرارگرفته‌اند به‌گونه‌ای که این زحمتکشان صنعت چای که عمدتاً بیش از ۱۰ سال سابقه کاری تحت اشراف سازمان چای داشته‌ اما همچنان به لحاظ وضعیت شغلی و استخدامی خود در بلاتکلیفی به سر می‌برند و این‌همه سال با امید به روشن شدن وضعیت استخدامی خود در وزارت جهاد کشاورزی زمان را سپری کرده و مجاهدت در عرصه تولید چای ایرانی که یکی از اقلام اولیه زندگی است را رها نکرده‌اند.

‎با توجه به سوابق زیاد این نیروهای متخصص و مجرب و علیرغم دستور صریح اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور و نظر مثبت مجمع نمایندگان استان گیلان در دوره گذشته و مساعدت نمایندگان فعلی گیلان در مجلس شورای اسلامی اما هنوز وضعیت شغلی ۴۰۰ نیروی تحت نظر سازمان چای کشور که بیش از ۱۰ سال عملیات خرید تضمینی برگ سبز چای را بر عهده داشته‌اند مشخص نیست.

‎با ادامه این وضعیت نگران‌کننده، خبر جذب افرادی خارج از چارچوب ناظرین چای در سازمان بیش‌ازپیش مایه ناراحتی این قشر مظلوم و زحمتکش شده است!

‎ در همین رابطه مرتضی حسن‌پور یکی از ناظران چای در گفت‌وگو با خبرنگار فارس گفت: «برای ناظرین چای داشتن شرایط بیمه برای ۶ ماه از سال و کامل نبودن مدت پرداخت بیمه در ۶ ماه دیگر و نداشتن امنیت شغلی و مالی باعث ایجاد مشکلات خانوادگی و اجتماعی شده که امیدواریم هر چه سریع‌تر این روند بهبود یابد».

 

‎به گفته حامد احمدی، یکی از ناظران چای از غرب استان گیلان: «با توجه به تورم موجود، حقوق حداقلی تأمین اجتماعی کفاف زندگی را نمی‌دهد مضاف بر اینکه ۶ ماه از سال از صبح زود تا غروب آفتاب سرکار هستند و مجالی برای فعالیت بیشتر برای تأمین مخارج زندگی نیست».

 

‎میلاد رحیم نژاد، کارشناس کشاورزی نیز معتقد است که ناظران سازمان چای هرساله با شرکت‌های واسطه قرارداد حجمی۶ ماهه منعقد می‌کنند که این امر باعث می‌شود که ثبات و امنیت شغلی نداشته باشند و با این شرایط چون فاقد کد پرسنلی هستند، با چندین سال سابقه و مدارک تحصیلی بالا، هرساله این خطر را احساس می‌کنند که به‌راحتی و بدون هیچ دلیلی کنار گذاشته شوند.

به هر صورت باوجود اسناد معتبر و دستور صریح معاون رئیس‌جمهور این افراد هنوز وضعیت استخدامی روشنی ندارند که به نظر می‌رسد نقش کم‌کاری مسؤولان سازمان چای کشور در بروز این‌‌ شرایط مبهم پررنگ است و بنابراین ضروری است که مسؤولان استان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی در سامان بخشیدن به وضعیت نیروهایی که در سال فقط ۶ ماه به‌کارگیری می‌شوند در بدنه وزارت جهاد کشاورزی بیش‌ازپیش اهتمام داشته تا شاهد حل مشکل بیش از ۴۰۰ خانواده‌ای باشیم که سال‌هاست این شرایط سخت را سپری می‌کنند.