به گزارش ندای گیلان، زمانی که علیرضا منصوریان از استقلال رفت این تیم در 7 هفته ابتدایی لیگ فقط یک بار طعم پیروزی را چشیده بود و با کسب فقط 5 امتیاز و 2 گل زده در قعر جدول قرار داشت. شفر دهم مهرماه تیمی را از منصوریان تحویل گرفت که به قول خودش مریض بود و هواداران پرشمار آبی امیدی به بهبود این تیم بیمار و ناامید و بی‌انگیزه نداشتند. حالا دقیقا 3 ماه از آن روز می‌گذرد و استقلال کوچکترین نشانی از تیم بیمار منصوریان ندارد. استقلالی که در 7 هفته اول فصل با منصوریان تنها 2 گل زده بود حالا با شفر در 4 بازی آخر خود در لیگ برتر و جام حذفی 13 گل زده است. اما شفر چطور توانست از نابودی مطلق به تیمش چهره یک تیم مدعی را بدهد و چطور منصوریان با همین مهره‌ها نتوانست در این تیم نتیجه بگیرد؟ در این گزارش قصد داریم نگاهی داشته باشیم به دلایل موفقیت سرمربی آلمانی استقلال.
 نظم آلمانی
در زمان منصوریان تمرینات استقلال نشانی از تمرینات یک تیم حرفه‌ای نداشت و جشن تولدهای لیدرها و مراسم املت‌پزی برای صبحانه در تمرینات آبی‌های تهران حسابی توی ذوق می‌زد. شفر یک مربی کاربلد آلمانی است و نخستین کار بزرگی که در استقلال کرده پیاده کردن نظم آلمان‌ها در تیم تحت هدایتش بوده است. برخورد قاطع با مهدی قائدی در همان روزهای آغازین نشان داد که برای شفر نظم و انضباط تیمی حرف اول و آخر را می‌زند.
 بازگشت اعتماد به نفس
زمانی که شفر به استقلال آمد می‌دانست که هدایت بی‌روحیه‌ترین تیم لیگ ایران را بر عهده گرفته و قبل از هر چیز باید اعتماد به نفس و روحیه را به اردوی تیمش برگرداند. در زمان منصوریان زمانی که حسینی درون دروازه قرار می‌گرفت می‌دانست که یک اشتباه کوچک او را دوباره نیمکت‌نشینی خواهد کرد. مجید حسینی هم در خط دفاع همین شرایط را داشت و جپارف هم می‌دانست که یک پاس اشتباه می‌تواند به قیمت نیمکت‌نشینی دوباره تمام شود. در خط حمله هم شرایط به همین گونه بود و هر بازیکنی که در ترکیب قرار می‌گرفت با استرس و نگرانی ضربات آخر را می‌زد. در واقع منصوریان فضایی پر از استرس را در تیمش حاکم کرده بود و همین مسئله باعث شده بود تا ستارگان قیمتی آبی‌ها به بازیکنانی کاملا معمولی و بدون اعتماد به نفس تبدیل شوند. این شرایط برای همه در استقلال منصوریان یکسان بود؛ از وریا غفوری و امید ابراهیمی گرفته تا بازیکنان جوان‌تر مثل حسینی و قربانی. اما شفر برخلاف منصوریان با صبر و حوصله‌ای که داشت به بازیکنانش ثابت کرد که با یک اشتباه هیچ کس نیمکت‌نشین نمی‌شود. او اعتماد به نفس را به اردوی آبی‌ها برگرداند. حالا حسینی اطمینان دارد که با یک اشتباه نیمکت‌نشین نمی‌شود و همین مسئله باعث شده تا برخلاف گذشته حسینی را با اعتماد به نفسی بالا در قفس توری ببینیم؛ اتفاقی که برای غفوری، ابراهیمی، مجید حسینی، چشمی و دیگر بازیکنان استقلال هم رخ داده.
 فاز آشنایی
بعد از بازگشت نظم و اعتماد به نوبت به مسائل تاکتیکی رسیده بود. شفر به خوبی می‌دانست که استقلال از نظر مهره یکی از بهترین تیم‌های لیگ است و برای رسیدن به موفقیت کافی است که با شناخت کامل و بررسی توانایی بازیکنانش به بهترین شکل ممکن از آن‌ها بازی بگیرد؛ کاری که منصوریان در رسیدن به آن ناکام مطلق بود. شفر با تغییرات تاکتیکی و تعریف وظایف جدید برای بازیکنانش توانسته از بازیکنانی که در 7 هفته ابتدایی لیگ در بین ضعیف‌ترین‌ها بودند، ستاره بسازد. حالا حسینی بهترین و آماده‌ترین دروازه‌بان این روزهای لیگ است، چشمی از یک مدافع پراشتباه به یک مدافع مطمئن تبدیل شده، مجید حسینی در عین جوانی قابل اتکاست، از ابراهیمی همان جنگندگی سابق را می‌بینیم، وریا غفوری همان ستاره تیم ملی است و در خط میانی هم سرور جپارف نقش یک لیدر را به خوبی بازی می‌کند.