او در شرح ماجرا گفت: من و همسرم فرزانه زندگی خوبی داشتیم تا اینکه همسرم با دختری که در همسایگی‌مان زندگی می‌کرد، دوست شد. همه اختلاف‌های ما هم از همان رابطه دوستی شکل گرفت. آن دختر به میهمانی، گردش یا جشن‌های مختلفی می‌رفت و همسرم را هم با خودش می‌برد. من زندگی آبرومندی داشتم و آن رفت و آمدها در شأن زندگی من نبود، به خاطر همین از همسرم خواستم که رابطه‌اش را با آن دختر قطع کند. اما همسرم با حرفم مخالفت کرد و گفت که دوست دارد آزاد باشد و هر جا که دلش می‌خواهد برود.

این موضوع باعث اختلاف و بعد مشاجره بین ما شد و تقریباً هر روز ادامه داشت. متهم ادامه داد: یادم است آن دختر با پسری رابطه داشت. یک روز قبل از حادثه متوجه شدم آن دختر همسرم را با خودش به خانه آن پسر برده است.

دیگر تحمل رفتار همسرم برایم سخت بود به خاطر همین طبق معمول با هم مشاجره کردیم. شب حادثه در خانه پدر زنم میهمان بودیم و مشاجره‌مان از همان جا شروع شد. در طول راه هم مدام با هم بحث کردیم و زمانی که به خانه رسیدیم، دعوایمان شد. همسرم گفت که طلاق می‌خواهد و باید 100 سکه‌ای را که مهرش کرده‌ام، به او بدهم تا به دنبال زندگی خودش برود. انتظار شنیدن این حرف را نداشتم. عصبانی شدم و به آشپزخانه رفتم و چاقو برداشتم و چند ضربه به او زدم که کشته شد. همان‌جا از کاری که کرده بودم، پشیمان شدم. با برادرم تماس گرفتم و ماجرا را برایش شرح دادم. او خودش را به خانه‌ام رساند و خواست تا با پلیس تماس بگیرم که این کار را کردم.

متهم گفت: من در جلسه قبل به قصاص محکوم شدم و تا پای اجرای حکم رفتم، اما اولیای‌دم با گرفتن دیه 400 میلیون تومانی از من اعلام گذشت کردند. خانواده‌ام برای فراهم کردن این پول زندگی‌شان را حراج کردند و علاوه بر گناهی که مرتکب شده‌ام، شرمنده آنها هم هستم. حالا هم از شما می‌خواهم من را آزاد کنید تا به پدر و مادرم خدمت کنم. هیئت قضات بعد از شنیدن آخرین دفاع متهم وارد شور شد