به گزارش ندای گیلان،غلامعلی جعفرزاده در مطلبی تحت عنوان «روز پُر غم و غصه مجلس» در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت:

«امروز یکشنبه ٢٦ دی، آخرین روز بررسی و تصویب برنامه ششم بود. در هفته قبل یک ماده ایثارگران که خیلی ارزش جدی نداشت راحت و بدون دغدغه تصویب شد! و دیشب در نوبت سوم دو ماده دیگر تصویب شد! و اما امروز در نوبت صبح دو ماده آخر ولی بسیار با ارزش ایثارگران واقعا نفس‌گیر شد!! متاسفانه مخالفت‌ها جدی بود. تقریبا رنگ‌ها تغییر کرده بود! آنچه من فهمیدم و دیدم این بود که عده‌ای یادشان رفت که اگر امنیتی امروز در این کشور وجود دارد از سربلندی همین ایثارگران است. تعدادی سخنرانی‌های آتشین دوران انتخاباتی‌شان و تعریف و تمجید از ایثارگران و اخذ رای از آنان را فراموش کرده بودند البته مخالفینی که امروز کت کنده بودند تا مصوبات ایثارگران را هوا کنند من شخصا به چند دسته تقسیم می‌کنم:

دسته اول که تعدادشان کم ولی اثرگذار بودند کسانی هستند که اصلا به ایثارگران و توجه به آنان اعتقاد ندارند و دسته دیگر اصلا موضوع را متوجه نشده بودند، فقط می‌خواستند حرفی زده باشند و عده‌ای هم که اعتقاد داشتند ولی دو دل بودند. در این شانتاژبازی‌ها و مغلطه‌کاری‌ها سُر خورده بودند طرف بی‌اعتقادها!! در هر صورت امروز روز غصه و غم بود! خدا گواه است من به شخصه از هیچکدام از این مصوبات و مزایا بهره‌مند نمی‌شوم یا شامل حال من نمی‌شود. ولی فارغ از توصیه‌های امام (ره) و رهبری، ما همه مدیون شهدا و ایثارگران هستیم. اگر آنها نبودند ما هرگز امن‌ترین کشور منطقه نبودیم.

حال نباید خیلی سریع همه چیز را فراموش کنیم و توجه به آنها و رفع مشکلات اجتماعی و معیشتی آنها باید دغدغه اول ما باشد. جالب این که بعضی از نمایندگان در پی حذف خدمات جاریه ایثارگران بودند!! یعنی نه این که خدمتی اضافه نمی‌کردند و یا در تثبیت آن تلاشی نداشتند، تمام زور خود را بر کاهش خدمات گذاشته بودند!! و به هیچ وجه حرف گوش نمی‌دادند و به اصطلاح شمشیر را از رو بسته بودند.

جالب‌تر این که در نطق‌شان مرتب از شناسنامه ایثارگری خودشان می‌گفتند و از ایثارگران و خاندان شهدا تعریف می‌کردند و النهایه نتیجه می‌گرفتند که دیگر بس است!! و قس‌علی‌هذا و حیف که نمی‌شود اسامی‌شان را گفت تا مردم بدانند به چه کسانی رای داده‌اند که امروز با تکیه بر این صندلی‌های سبز، قول و فعل‌های داده شده را فراموش کرده‌اند! به نظرم حرفی که یک جوان در جلوی درب دانشگاه تهران به من زد اینجا معنا پیدا می‌کند، ایشان به من و آقای دکتر صادقی – نماینده تهران – گفت: من نمی‌خواهم بدانم نماینده من چقدر حقوق می‌گیرد؟ و یا چقدر اموال دارد؟ من می‌خواهم بدانم به هر طرح یا لایحه ای چه رایی داده است؟ اطلاع داشتن از اثرگذاری یک نماینده بر سرنوشت مردم مهم‌تر از اطلاع از زیر و بم شخصی یک نماینده مجلس است! به نظرم دیگر نباید رای نماینده پنهان باشد باید شفاف باشد تا همه در مورد نماینده و عملکردش بتوانند درست قضاوت کنند.»