اکنون خاوری و میرزاهی در کانادا به دلایل مالی دچار اختلاف شده و از یکدیگر به دادگاه شکایت کرده‌اند

شیما تدریسی: پاییز سال ٩٣ سام میرزاهی، «بیزنس‌منی» که تا پیش از آن به دلیل خدمات «خشک‌شویی» مشهور بود، حق انحصاری ساخت‌وساز در ضلع جنوبی «یانگ و بلور» گران‌قیمت‌ترین منطقه کانادا را به دست آورد. براساس گزارش بلومبرگ او از سال ٢٠١٥ با محمودرضا خاوری وارد شراکت شده تا مجموعه‌ای از آپارتمان‌های لوکس را در این منطقه بسازند. محمودرضا خاوری، ایرانی دارای تابعیت کشور کانادا بود. او مهر سال ٩٠ به کانادا فرار کرد. این سفر ناگهانی به کانادا در رابطه با رسوایی اختلاس سه‌هزارمیلیاردتومانی بود که در شهریور ٩٠ برملا شد. در سیزدهمین جلسه محاکمه متهمان پرونده فساد سه‌هزارمیلیاردتومانی، قاضی پرونده اعلام کرد که یکی از معاونان وقت وزارت اطلاعات در دولت احمدی‌نژاد از خروج محمودرضا خاوری مطلع بوده است. بنابر اطلاعاتی که همان زمان به نقل از قاضی سراج که قضاوت پرونده را بر عهده داشت، منتشر شده بود، خاوری در تاریخ ٢٠ شهریور ١٣٩٠ در مقام رئیس بانک ملی ایران، تقاضای سفر به انگلستان را در قالب یک مأموریت کاری برای شرکت در جلسه «پی‌ال‌سی بانک لویدز» مطرح کرده بود که در تاریخ ۲۹ شهریور همان سال با حکم شماره ۵۷۸۶۶۹ با مأموریت او به خارج از کشور موافقت شد.

چند روز بعد، خاوری با ارسال فکسی از داخل هتلی در انگلستان، استعفای خود را به اطلاع مقامات دولتی ایران می‌رساند. ورود خاوری به کانادا به دلیل مشخص‌شدن تابعیت دوگانه او، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های مختلف جهان داشت.

اکنون خاوری و میرزاهی در کانادا به دلایل مالی دچار اختلاف شده و از یکدیگر به دادگاه شکایت کرده‌اند. روز گذشته پایگاه خبری «گلوب‌اندمیل» گزارشی از آخرین وضعیت پرونده اختلاف بین خاوری و شریکش در کانادا را منتشر کرد که ترجمه آن در ادامه می‌آید: کمپانی سام میرزاهی روز پنجشنبه عکسی از آپارتمان‌هایش منتشر کرد. شریک تجاری سابق او برای سهم خود از سود حاصل از پروژه ساختمانی خیابان ١٣٣ هزلتون و داونپورت اعاده دعوی کرد.

پنج سال پیش، سام میزراهی، یکی از مهم‌ترین سازندگان املاک در تورنتو، در زیرزمینی در محله بریدل قرار ملاقاتی داشت که احساس کرد امنیتش را به مخاطره خواهد انداخت. ملاقات او با محمودرضا خاوری بود، مردی که به عنوان رئیس بانک ملی، ایران را به دلیل فساد مالی ترک کرده و به کانادا متواری شد.

در حالی که میرزاهی در خانه خاوری درباره آینده شراکت تجاری‌شان بحث می‌کردند، درخواست ایران برای بازگشت فوری خاوری به کشور، میرزاهی را نگران می‌کرد که درگیر یک دعوای بین‌المللی شود. قراردادی که در آن زیرزمین در چند ساعت بسته شد، به دعوای حقوقی چندمیلیون‌دلاری در دادگاه عالی انتاریو بین میرزاهی و خاوری تبدیل شد.

خاوری‌ها در تلاش‌اند خسارت حداقل ٣٥میلیون‌دلاری از شریک تجاری سابقشان بگیرند و استدلال می‌کنند که سهمشان از دو ملک در منطقه یورک‌ویل و در سه ملک دیگر از جمله برج بلور ٨٠طبقه‌ای توسط امپراتوری املاک میرزاهی مغفول مانده است.

میرزاهی هم دعوی دیگری مطرح کرد که اتهاماتی در موارد گوناگون از جمله ارعاب و نقض قرارداد را شامل می‌شود. او سهم خاوری در هر پروژه دیگری را انکار و استدلال می‌کند که آنها فقط در نیمی از سود دو پروژه سهم داشته‌اند. این اختلافات در حالی در دادگاه مطرح شد که مقامات ایرانی در تعقیب خاوری هستند.

او در ایران متهم به شرکت در اختلاس ٢,٦میلیون‌دلاری است. ایران به ‌دنبال بازگرداندن او براساس اسناد دادگاه است. این در حالی است که کانادا به طور رسمی درخواست ایران برای کمک به بازگرداندن خاوری را رد کرده است.

سخنگوی وزارت دادگستری کانادا گفته قرارداد استرداد دوجانبه با ایران ندارد. خاوری که در سال ٢٠٠٥ شهروند کانادا شد و در صورت بازگشت با خطر اعدام روبه‌روست.

یکی از متهمان فساد منتسب به او (مه‌آفرید امیرخسروی) در سال ٢٠١٤ در ارتباط با این اختلاس اعدام شد. میرزاهی در اظهاراتش گفته خانواده خاوری و افسران سرویس اطلاعاتی کانادا در سال ٢٠١١ به او گفته‌اند دولت ایران تیم مخصوصی را به کانادا برای بازگرداندن بانکدار سابق به تهران فرستاد.

با وجود همه اینها خاوری در تورنتو ماند و در نورث‌یورک زندگی می‌کند. او و خانواده‌اش در حال گسترش املاک‌شان در سطح شهر هستند. در دفتر میرزاهی که فاصله کمی با دو ملکی که با خاوری‌ها ساخته است دارد، مرد تاجری مدعی است که قربانی اخاذی استادانه خانواده‌ای است که مدعی بودند ثروت بی‌حدوحصری دارند.

میرزاهی می‌گوید اگر شما و خانواده‌تان توسط کسی تهدید به مرگ شوید و مورد اتهام قرار بگیرید، نمی‌توانید دوباره هرگز با او تجارت کنید؛ آن‌هم وقتی که شما هیچ‌ کار غلطی انجام نداده‌اید و این باعث ترس من شد. او درباره دعوی قانونی خود گفته است در آن زمان من بسیار ترسیده بودم.

میرزاهی اولین‌بار خاوری را در سال ٢٠٠٨ ملاقات کرد، زمانی که برای طراحی خانه‌های خاوری استخدام شد. او شروع به آموزش دو پسر خاوری، خشایار و اردوان کرد که در آن زمان هر دو در دهه سوم زندگی‌شان بودند و به توسعه املاک علاقه داشتند.

این یک ارتباط متقابل سودمند بود، طبق اسناد دادگاه میرزاهی تخصص و خانواده خاوری پول برای سرمایه‌گذاری داشتند. در استشهاد دادگاه از میرزایی آمده که خشایار با کمک خانواده و به طور خاص پدرش حدود ١٤.٢ میلیون دلار پیشرفت مالی داشته است.

خانواده خاوری تأمین مالی پروژه را کاملا بر عهده داشت، این باعث می‌شد میرزاهی مجبور به گرفتن وا‌م‌های بانکی برای ساخت‌وساز نشود، اما همه چیز در سال ٢٠١١ تغییر می‌کند، وقتی گلوب‌اندمیل و دیگر رسانه‌ها گزارش دادند که خاوری به عنوان یک فراری به کانادا رفته است. میرزاهی در استشهادش مطرح کرد به دنبال گزارش رسانه‌ها، خشاریار به من گفت بانک دومینیون_ تورنتو همه حساب‌ها و دارایی‌های خانواده را مسدود کرده و او و خانواده‌اش دیگر پولی برای سرمایه‌گذاری در توسعه املاک ندارند.

با مشکلات پیش‌آمده برای مسائل مالی پروژه‌های خاوری، دو طرف مجبور به کار روی یک معامله جدید شدند. براساس استشهاد میرزاهی در جلسه‌ای در زیرزمین بریدل که به‌وسیله وکلا و گارد امنیت احاطه شده بود، میرزاهی می‌گوید او پیشنهاد فروش دو ملک و پایان ارتباطش با بانکدار سابق را داد، اما خاوری پیشنهاد او را رد کرد و او را متقاعد کرد به عنوان اهرم نفوذ در خطرات سرمایه‌گذاری تأثیرگذار است.

میرزاهی در استشهادش می‌گوید من در آن زمان نگرانی زیادی داشتم و درباره امنیتم می‌ترسیدم، اگر از توافق فعلی خودداری می‌کردم، عواقب آن به عهده خودم بود. در این معامله جدید خشایار خاوری توافقی را امضا کرد که براساس آن میرزاهی اختیار نظارت کامل بر پروژه‌ها را تا زمانی که سود نهایی را با خانواده خاوری تقسیم کرده، دارد. میرزاهی می‌گوید این تصمیم را بعد از رفت‌وآمد بسیار گرفته است. با نام خانواده خاوری، میرزاهی قادر به تضمین سرمایه ٨٨میلیون‌دلاری در سرمایه‌گذاری برای اجرای پروژه املاک بود، اما خودش مجبور به پرداخت نرخ بهره بالایی بود. او می‌گوید در سال‌های بعد تماس کمی با خانواده خاوری داشته، اگرچه خاوری‌ها می‌گویند آنها در پروژه‌های متعدد دیگری شریک بودند.
١٨١ داونپورت، یکی از املاک میرزاهی
وقتی پروژه هزلتون و داونپورت رو به اتمام بود، تنش‌ها شروع شد، در ماه آوریل سال ٢٠١٤، میرزاهی به خاوری درباره مشکلات مالی اردوان (پسر محمود خاوری) در دوبی گفت.

طبق اسناد دادگاه، میرزاهی در صورت پرداخت‌نکردن ١٤ میلیون دلار از فروش پروژه هزلتون با تهدید فیزیکی روبه‌رو بود. میرزاهی در آن زمان گفت هیچ پولی از پروژه‌ها تا اتمام کامل‌شان توزیع نشد.

میرزاهی همان زمان گفت خاوری تهدیدش کرد اگر همکاری نکند شهرتش را خراب می‌کند، خاوری یک ساعت برای تهیه صورت‌حساب به او فرصت داد و گفت در غیر این صورت عواقب همکاری‌نکردن را بپذیرد.

میرزاهی ادعا کرده از ترس تهدیدها، هفت میلیون دلار چک به خانواده خاوری داد. در اظهارات قانونی، خانواده خاوری تهدیدات مرگ را انکار کردند. خشایار در پاسخ به مسائلی که در طرح دعوی مطرح شد گفته است اتهامات علیه پدرش با واقعیت فاصله دارد.

او ادعا کرده ٥٠ درصد از سهم «بلور» به خاطر سرمایه‌گذاری در طراحی و هماهنگی‌های معماری و مهندسی متعلق به آنهاست. خشایار در دادگاه اسنادی ارائه کرد که میرزاهی بارها امنیت خانواده‌اش را به‌خاطر سابقه کیفری پدرش تهدید کرده است. پسر خاوری گفته افراط‌‌گرایان با توجه به شغل قبلی خاوری در سیستم بانکی ایران، قصد صدمه به او و خانواده‌اش را داشته‌اند.

سام این مسائل را می‌داند و این اتهامات بی‌ربط را برای به‌خطر‌انداختن خاوری و خانواده‌اش مطرح می‌کند. با وجود این خانواده خاوری در سال‌های گذشته در حال گسترش حضور خود در تورنتو هستند. براساس مستندات دولتی در چهار سال گذشته، خانواده خاوری به نام‌های مختلف و اشخاص حقوقی حداقل ١٢,١ میلیون دلار املاک در این شهر خریداری کرده است. در همان زمان، آنها مسئول بازپرداخت تقریبا ١١ میلیون دلار وامی هستند که از ١٠ مؤسسه و بانک مختلف گرفته‌‌اند و نرخ بهره تعدادی از آنها بین ١٠ تا ٢١ درصد است.