به گزارش نداي گيلان: ورودی شهر انزلی و بیشتر شهرهای گردشگرپذیر گیلان با تابلوبه‌دست‎های اجاره سوئیت و ویلا مشخص است، سوئیت‌هایی که نه مدرک و شناسنامه و مجوز می‌خواهند و نه دارند.

از چهره‌های آفتاب‌سوخته مردانی که بی‌حوصله پذیرش مسافر در یک شب را به هر قیمتی می‌دهند، می‌توان فهمید که کار این افراد را نمی‌توان به‌عنوان یک شغل درنظر گرفت، این افراد به بهایی خانه‌های خود را اجاره می‌دهند که نفهمند و یا نخواهند بفهمند که نسبت افرادی که سوئیت‌ها را اجاره می‌کنند چه هست.

فقط اجاره می‌دهند و همان اول پول اجاره را به جیب می‌زنند و صبح منتظر تخلیه هستند، زنان و مردان و حتی دخترانی بنا به گفته صاحبان این منازل در این ساختمان‌ها اسکان پیدا می‌کنند که به‌نظر نمی رسد شمالی نباشند و خیلی‌ها اهل همین شهر و شهرهای اطراف هستند.

هر چند در تابستان شاهد آن هستیم که افرادی واقعا مسافر از راه های دور بوده و به دنبال محلی برای اسکان می گردند اما اکنون که پاییز رسیده، شاید فرصت مناسبی برای متولیان گردشگری فراهم شود تا کمی غیرتمندانه نسبت به ساماندهی ویلاها و مکان‌هایی که بی‌ضابطه اجاره داده می‌شوند اقدام کنند.

بی شک نمی توان نام این بی بندوباری اقتصادی و فرهنگی را “خانه مسافر” نهاد، چون بدون اغماض این خانه‌هایی که در حاشیه ورودی شهرها اجاره داده می‌شوند، نه خانه مسافر است و نه به مسافران واقعی اجاره داده می‌شود بلکه قبح‌شکنی فرهنگی در برابر نادیده‌انگاری رفتاری همه کسانی است که تاکنون با سهل‌انگاری در برابر معضلات فرهنگی پیش‌رو فقط خوشبینانه رفتار کردند و با دست روی دست گذاشتن و برگزاری جلسات بی‌اثر، جامعه را به بی‌بندوباری اخلاقی رهنمون کردند .

در پایان امید است مدیران میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری پیش از مطرح کردن طرح بوم‌گردی در روستاها و روبه‌رو کردن روستاها با معضلات فرهنگی، در این بخش تدبیر بیندیشند.