شهر رشت یکی از 11 شهر کشور است که از سوی یونیسف به عنوان شهر پایلوت دوستدار کودک انتخاب شد که این امر برای شهرمان فرصتی مناسب در جهت توسعه شهری خواهدشد.

به گزارش ندای گیلان از رشت،از اولویت های مهم در حوزه مدیریت شهری که کمتر در رشت به آن پرداخته شده توجه به نیازهای کودکان در گستره جغرافیایی شهر است در حالی که این شهر نامزد دریافت برند “شهر دوستدار کودک” شده است.
شهر دوستدار کودک شهری است که صدای کودکان در آن شنیده شده و به نیاز کودکان توجه می شود. کودکان در فرآیند تصمیم گیری و تصمیم سازی مشارکت کرده و خواسته کودکان در اولویت قرار می گیرد در واقع شـهر دوسـتدار کـودک، شـهر یـا اجتمـاعی محلـی اسـت کـه در آن نظرهـا، نیازهـا، اولویتهـا و حقـوق کـودک، بخشـی جدایی ناپذیـر از سیاسـت‌ها، برنامه‌هـا و تصمیم ‌هـای عمومـی است. به همین منظور یونیسف (صندوق کودکان ملل متحد ) تصمیم گرفت که درنقاط مختلف جهان، شهرهایی را به عنوان شهر دوستدار کودک انتخاب کند. در کشور ما نیز ۱۱ شهر به عنوان شهر پایلوت انتخاب شد.
چشم انداز  یونیسف برای داشتن شهر دوستدار کودک این است که همـه کـودکان و جوانـان بایـد بتواننـد ازکودکـی و جوانـی خـود لـذت ببرنـد و از طریـق احقـاق برابـر حقـوق خـود در شـهر و اجتماع محلی شان، توانایی های بالقوه خود را به طور کامل، بالفعل درآورند.
شهر رشت یکی از ۱۱ شهر کشور است که از سوی یونیسف به عنوان شهر پایلوت دوستدار کودک انتخاب شد که این امر برای شهرمان فرصتی مناسب در جهت توسعه شهری خواهدشد. اما آنچه مهم است دریافت برند شهر دوستدار کودک برای رشت است که برای دریافت این برند نیازمند ایجاد زیر ساخت های مناسب برای شهر دوستدار کودک هستیم که شامل ایجاد فضاهای آموزشی،فضاهای بازی،مبلمان شهری،دسترسی به امکانات ورزشی متناسب با نیاز های کودکان است.
اما متاسفانه آنچه در شهر رشت برای رفاه کودکان شاهد هستیم وجود چند پارک با وسایل بازی ساده است که همین پارک ها هم در بسیاری از مناطق کم برخوردار و حاشیه شهر رشت وجود ندارد. در بسیاری ازشهر های بزرگ کشور شاهد مرکز تفریحی بزرگ برای کودکان و نوجوانان هستیم اما رشت با داشتن فضای های مناسب از داشتن این مراکز محروم است.
تنها مرکز بزرگ تفریحی رو باز “شهر شادی” است که نه تنها وسایل بازی آن قدیمی است بلکه امنیتی برای استفاده کودکان در آن وجود ندارد و هیچ توجه ای برای به روز رساندن این مرکز بازی بخش خصوصی از سوی مدیریت شهری وجود ندارد و در سال های گذشته لایحه ای که با عنوان این مرکز تفریحی به صحن شورا ارائه می گردید افزایش نرخ بلیطی بود که اصلا به فروش نمی رفت.
در ادامه باید به این مسئله نیزاشاره کنم که تاسف بار تر از وضعیت “شهر شادی”، اوضاعی است که بر شهر بازی پارک محتشم حاکم است که از گذشته های دور به عنوان یک مرکز تفریحی محسوب می شد اما به علت تصمیمات غلط در دورهای قبلی شورای شهر، این مرکز که با وسائل بازی پیشرفته در زمان خود زبانزد بود کاملا تعطیل شد. مرکز تفریحی که با احیا دوباره آن نه تنها شادی و نشاط به کودکان شهر بر خواهد گشت بلکه با وجود سرمایه گذاران، سبب رونق اقتصادی و درآمد پایدار برای شهرداری و ایجاد اشتغال خواهد شد.
با فراهم ساختن زیر ساخت های مناسب برای داشتن شهر دوستدار کودک در رشت می توان شاهد فرصت مناسبی برای تحقق مدیریت یکپارچه شهری در مقیاس کوچک باشیم اما در سالهای اخیر تنها شاهد فرصت سوزی در این حوزه بوده ایم تا سرمایه و ثروتی بزرگ در مرکز شهر رشت ، در طوفان مدیریت و نظارت سلیقه ای شورای شهر، در زیر غبار بی تدبیری گم شود.
شهر رشت برای چهار سال آینده نیازمند شورایی ناظر و پیگیر و مدیران شهری تلاشگر و جهادی برای رفع مشکلات و معضلاتی است که به یک نمونه آن در سطور فوق اشاره شد. شورا و مدیرانی که در مقام نظارت و اجرا ، اول و آخر و فقط و فقط منفعت عمومی شهروندان را در نظر بگیرند و نه منفعت فردی یا گروهی خاص؛ اول رشت، آخر رشت، فقط رشت.